Κάντε και στον εαυτό σας ένα δώρο που πραγματικά αξίζει

Γιατί αλήθεια αξίζει να κάνετε δώρο στο εαυτό σας, αλλά και στους φίλους σας αυτό το βιβλίο με τον αλληγορικό τίτλο «Τικ-Τακ»; Μα γιατί, βγαίνοντας από την κρίση, που τόσο ταλαιπώρησε τη χώρα μας, τους ανθρώπους της και τους θεσμούς της, επιβάλλεται πλέον όχι μόνο να γνωρίσουμε τι πραγματικά έφταιξε, αλλά και να αντιληφθούμε άμεσα, χωρίς αγκυλώσεις, τι πρέπει, αλλά και πώς πρέπει να αλλάξουν αρκετά πράγματα σε θέματα, όπως της υγείας, του συνταξιοδοτικού, της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος, της οικονομίας συνολικά και βέβαια της Παιδείας, θέματα που είτε μας δημιουργούν, χρόνια τώρα, συνεχώς προβλήματα και μας κάνουν να δυσανασχετούμε είτε, κι αυτό είναι το χειρότερο, μας κρατούν καθηλωμένους χαμηλά, μην αφήνοντας να αξιοποιηθούν τόσο οι παραγωγικές δυνάμεις όσο και το έμψυχο υλικό της χώρας που, μην αντέχοντας όλη αυτή την κατάσταση, φεύγει ομαδικά στο εξωτερικό. Αυτά λοιπόν αναλύονται στο βιβλίο, ξεπερνώντας όμως αγκυλώσεις και αντιλήψεις που ακολουθούν την «πεπατημένη», γιατί επιτέλους χρειάζεται να δούμε, όπως λένε, «το έργο» ξανά από την αρχή!

ΨΗΦΟΣ ΑΠΟΔΗΜΩΝ: ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΦΕΡΟΥΜΕ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ

Μεγάλος είναι ο «θόρυβος» που γίνεται και η διαμάχη που έχει ξεσπάσει τελευταία μεταξύ των κομμάτων με την επανεμφάνιση του θέματος της ψήφου των αποδήμων Ελλήνων¹, ένα θέμα που, αν και δυνητικά το επιτρέπει το Σύνταγμα του 1975, άρθρο 51, παράγρ. 4, και έγινε περισσότερο συγκεκριμένο με την αναθεώρησή του το 2001, ωστόσο παραμένει σε εκκρεμότητα όλα αυτά τα χρόνια.

Έτσι, σύμφωνα με μελέτη της «Επιτροπής της Βενετίας», από 57 κράτη μόλις 12 είτε δεν έχουν νομοθετήσει για το δικαίωμα ψήφου των εκτός Επικρατείας πολιτών τους είτε ο αριθμός των τελευταίων είναι πολύ μικρός, με την Ελλάδα να βρίσκεται σε αυτή τη «λίστα των 12», ανάμεσα σε Αλβανία, Αρμενία, Ιρλανδία, Ισραήλ, Κύπρο, Μάλτα, Μαυροβούνιο, Σαν Μαρίνο και Χιλή.

Σε αντίθεση, πάρα πολλά ευρωπαϊκά κράτη, μεταξύ των υπολοίπων κρατών, έχουν μεριμνήσει για το δικαίωμα ψήφου των πολιτών τους που ζουν στο εξωτερικό. Ανάμεσα τους είναι: Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Εσθονία, Ισπανία, Κροατία, Νορβηγία, Ολλανδία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρωσία, Σουηδία, Τσεχία, Φινλανδία, κ.α.

Αναρωτιέστε γιατί συμβαίνει ακόμη αυτό και μάλιστα σε μια χώρα που η ομογένεια της ανέρχεται σε εκατομμύρια; Μα, γιατί, όπως συνήθως συμβαίνει, οι πολιτικές σκοπιμότητες και καιροσκοπισμοί προέχουν από πράγματα που όχι μόνο θεωρείται αυτονόητο ότι πρέπει να γίνουν, αλλά επιβάλλεται, όπως θα αναφέρουμε στα επόμενα, να γίνουν. Έτσι, τα χρόνια πέρασαν με τα κόμματα … να σφυρίζουν αδιάφορα για το θέμα αυτό ή να κάνουν πολύ κουβέντα, με αποτέλεσμα όμως μηδέν!

Σήμερα, λόγω της μεγάλης μετανάστευσης που παρατηρήθηκε στα χρόνια της κρίσης, με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων, νέους κυρίως, να φεύγουν από τη χώρα αναζητώντας απλά μια δουλειά ή/και αποδεκτές τουλάχιστον αποδοχές, αλλά και λόγω της συζήτησης σχετικά με την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος, το θέμα επανήλθε και η απαίτηση για λύση στο ζήτημα αυτό φαίνεται ότι δεν χωράει πλέον άλλη αναβολή.

Έτσι, τα κόμματα, αν και εξακολουθούν να έχουν το καθένα διαφορετική άποψη σχετικά με το πώς θα μπορέσει να λυθεί το ζήτημα, δίνοντας τη δική τους απάντηση στα σχετικά με το ζήτημα αυτό ερωτήματα, αληθοφανή εκ πρώτης όψεως, που αναπόφευκτα ανακύπτουν, προσπαθούν να κάνουν κάποιους συμβιβασμούς και υποχωρήσεις, ώστε να μη φανούν ότι είναι αυτά που κράτησαν τελικά τον «μουτζούρη» και ευθύνονται για την αποτυχία του όλου εγχειρήματος, με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται στην αποδοχή τους από το ευρύτερο κοινό των ψηφοφόρων.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ κ ΣΧΕΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ

Βασικός προβληματισμός και η μεγάλη εικόνα

Ο βασικός προβληματισμός των κομμάτων πάντως, της αξιωματικής αντιπολίτευσης τουλάχιστον φανερά, είναι ο φόβος μήπως, αν επιτραπεί με τον ένα ή άλλο τρόπο σε μεγάλο αριθμό εκ των αποδήμων Ελλήνων να ψηφίσουν και η ψήφος αυτή συνυπολογίζεται στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα, αλλοιωθεί η βούληση του εντός της χώρας εκλογικού σώματος.

Αν κάποιοι βιαστούν να συμφωνήσουν με την άποψη αυτή, ο αντίλογος είναι ο εξής: Οι εντός της Ελλάδος ψηφοφόροι είναι πιο Έλληνες, αγαπούν δηλαδή και νοιάζονται περισσότερο από τους άλλους,  που βρίσκονται εκτός των συνόρων της, τη χώρας μας και, επιπλέον, κατέχουν το αλάθητο στο θέμα των επιλογών τους;

Ίσως μας βοηθήσει στο να απαντήσουμε στο δεύτερο ερώτημα, το πρώτο αναμένει ακόμα να απαντηθεί, αν θυμηθούμε ότι εντός της Ελλάδος ψηφοφόροι, που διακατέχονται σε μεγάλο βαθμό ακόμη από την αντίληψη «τάξε μου, για να σου δώσω (την ψήφο μου εννοείται)», είναι αυτοί που με τις αποφάσεις τους και την ψήφο τους άνοιξαν κατ’ επανάληψη τον δρόμο για την επικράτηση για αρκετά χρόνια των λαϊκιστών που, για να αναφερθούμε μόνο στους νεώτερους χρόνους, συνέβαλαν καθοριστικά, ήδη από το 1981, στο να οδηγηθεί η χώρα αργά, αλλά σχεδόν σταθερά, στην πρόσφατη και τόσο οδυνηρή οικονομική κρίση (ουσιαστικά, πτώχευση της Ελλάδος), μη δειλιάζοντας ακόμη και μέσα σ’ αυτήν την κρίση, εξυπηρετώντας κομματικά συμφέροντα και τυφλωμένοι από ιδεοληψίες και τη δίψα για εξουσία, να τη σπρώξουν με απίστευτο ερασιτεχνισμό, όπως ομολογείται και από τους ίδιους, και πειραματισμούς, κυριολεκτικά «στου κασίδη το κεφάλι», στο χείλος του γκρεμού, παρατείνοντας τελικά για περισσότερο από τέσσερα χρόνια τη δοκιμασία της χώρας και του λαού της.

Αναφέρονται τα παραπάνω γιατί, προσπαθώντας να ικανοποιηθούν οι κοντόθωρες, ως συνήθως, επιδιώξεις και συμφέροντα των κομμάτων, έχουμε χάσει τη μεγάλη εικόνα που δεν είναι άλλη από τη μοναδική ευκαιρία που μας παρουσιάζεται ως χώρα, που το δημογραφικό της πρόβλημα όχι μόνο έχει καταστεί πλέον περισσότερο από εμφανές, αλλά πρόκειται, όπως προβλέπεται, να γίνει ακόμα οξύτερο στο μέλλον, εάν δεν ληφθούν μέτρα για την ανάσχεση του φαινομένου, να συσπειρώσουμε και να φέρουμε κοντά μας, πολύ κοντά μας για την ακρίβεια, τα εκατομμύρια του απανταχού στον κόσμο ελληνισμού, ενός ελληνισμού που μένει κανείς έκπληκτος με τις δραστηριότητες και τον δυναμισμό που αναπτύσσει, χωρίς να ξεχνά και το πόσο συνολικά, αλλά και με διάφορες εξέχουσες προσωπικότητες του έχει βοηθήσει στο παρελθόν, αλλά και σήμερα ακόμη, με τον ένα ή άλλο τρόπο, τη χώρα μας.

Η σημασία όμως και η σπουδαιότητα για μας του αποδήμου ελληνισμού γίνεται ακόμα πιο μεγάλη, εάν αναλογιστούμε ότι λόγω και της πρόσφατης οικονομικής μας κρίσης, εμφανιζόμαστε στα μάτια του πάντοτε αδηφάγου «καλού» μας γείτονα εξ ανατολών ως μικρό και αδύναμο εμπόδιο στις επεκτατικές του βλέψεις!

Ερωτήματα που ανακύπτουν

Οι δυσκολίες που παρουσιάζονται στο ζήτημα της ψήφου των αποδήμων Ελλήνων προκύπτουν από τα σχετικά ερωτήματα στα οποία πρέπει να δοθεί μια απάντηση.

Συνοπτικά, κατά το δυνατό, τα ερωτήματα αυτά ομαδοποιημένα σε σχετικές ενότητες έχουν ως εξής:

Ερώτημα 1^ο: Ποιοι τελικά από τους απόδημους Έλληνες θα έχουν δικαίωμα ψήφου; Όλοι όσοι είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους ανεξάρτητα από τα χρόνια που απουσιάζουν και του εάν είναι πρώτης ή δεύτερης γενιάς μετανάστες;

Ερώτημα 2^ο: Η ψήφος τους θα μετράει στις εκλογικές περιφέρειες στις οποίες είναι εγγεγραμμένοι; Θα μετράει στο σύνολο και κατά συνέπεια στον αριθμό των βουλευτικών εδρών και αυτών της Επικρατείας που θα λαμβάνει κάθε κόμμα ή μόνο για τον αριθμό των τελευταίων που θα εκλέγει ένα κόμμα; Τέλος, μήπως απλώς θα μετράει για την εκλογή καθορισμένου αριθμού βουλευτών που θα εκλέγονται αποκλειστικά απ’ αυτούς σε ξεχωριστές εκλογικές περιφέρειες;

Ερώτημα 3^ο: Το εκλογικό σώμα στο οποίο θα παραχωρηθεί δικαίωμα ψήφου θα είναι όλη η ομογένεια, ακόμη και εάν πρόκειται για ομογενείς δεύτερης και τρίτης γενιάς; Μήπως η έκταση του εκλογικού αυτού σώματος πρέπει να καθοριστεί με βάση τους Έλληνες πολίτες που ζουν στη χώρα ή έχουν πρόσφατα μετακομίσει στο εξωτερικό, αλλά διατηρούν οργανικούς δεσμούς με την πατρίδα τους;

Ερώτημα 4^ο: Θα δοθεί η δυνατότητα για επιστολική ψήφο και θα αρκεί η εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους για να έχει ένας απόδημος το δικαίωμα ψήφου ή θα απαιτείται κάποιου είδους απόδειξη των δεσμών του με την ελληνική κοινωνία, όπως η φορολογική δήλωση;

ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Όπως είναι αναμενόμενο, κάθε κόμμα στο ζήτημα της ψήφου των αποδήμων έχει τις δικές του θέσεις είτε διότι θεωρεί ότι αυτές απαντούν καλύτερα στα παραπάνω ερωτήματα ή διότι αποδίδει πολιτικές σκοπιμότητες στην πρόταση της ΝΔ, η οποία όμως όχι μόνο ανακίνησε το θέμα, αλλά επιδιώκει να δοθεί σ’ αυτό επιτέλους μια λύση. Οι απόψεις αυτές των τεσσάρων μεγαλύτερων κομμάτων παρουσιάζονται συνοπτικά παρακάτω:

ΝΔ

Αυτή βασικά υποστηρίζει ότι πρέπει:

α)  Να δοθεί δικαίωμα ψήφου σε όλους όσους μπορούν να εγγραφούν σε εκλογικούς καταλόγους·

β)  Η ψήφος αυτή να προσμετράται στο τελικό αποτέλεσμα και

γ)  Να υπάρχει δυνατότητα επιστολικής ψήφου.

ΣΥΡΙΖΑ

Η πρόταση του², στην οποία φαίνεται να εμμένει, είναι η εξής:

α)  Να συγκροτηθεί εκλογική περιφέρεια Επικρατείας αποδήμων για την εκλογή 3 έως 12 βουλευτών, ανάλογα με το πόσοι θα είναι αυτοί που θα εγγραφούν στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εξωτερικού·

β)  Η ψήφος αυτή να μην μετρά στο τελικό αποτέλεσμα και

γ)  Αντί της επιστολικής ψήφου η συμμετοχή στις εκλογές να γίνεται με παρουσία του ίδιου του ψηφοφόρου σε ειδικά εκλογικά τμήματα εξωτερικού.

ΚΙΝΑΛ

Οι απόψεις του ΚΙΝΑΛ, που σε ορισμένα σημεία συγκλίνουν με αυτές της Νέας Δημοκρατίας, είναι οι ακόλουθες:

α)  Δικαίωμα ψήφου να έχουν οι Έλληνες του εξωτερικού που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους·

β)  Θέσπιση επιστολικής ψήφου, ώστε, ακόμη και αν κάποιοι δεν μπορούν να ταξιδέψουν, να έχουν τη δυνατότητα να ψηφίσουν·

γ)  Οι Έλληνες του εξωτερικού να έχουν δική τους εκπροσώπηση·

δ)  Η ψήφος των Ελλήνων του εξωτερικού να συνυπολογίζεται στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα.

ΚΚΕ

α)  Δικαίωμα ψήφου να έχουν οι Έλληνες του εξωτερικού που εξακολουθούν να έχουν ουσιαστικούς δεσμούς με τη χώρα, π.χ. φορολογούνται·

β)  Θεωρεί αναχρονιστικό το «δίκαιο του αίματος» για την Ιθαγένεια·   

γ)  Να υπάρχει περιορισμός στα χρόνια απουσίας³ από τη χώρα (μέχρι 30)·

δ)  Αποκλείει την επιστολική ψήφο.

Τελικά, βλέποντας όλες αυτές τις απόψεις των κομμάτων και έχοντας υπόψη τα όσα έχουμε αναφέρει παραπάνω για τη μεγάλη εικόνα, δεν μπορεί να μη μας έρθει αυθόρμητα στα χείλη ή ακόλουθη ερώτηση: Μήπως αναζητώντας το δέντρο, έχουμε χάσει το δάσος;

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΩΝ ΑΠΟΔΗΜΩΝ κ ΤΩΝ ΕΥΡΣΚΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Κατόπιν όλων αυτών των προτάσεων των κομμάτων, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα, αν λάβει κανείς υπόψη του αυτά που αναφέρουν δημοσιογραφικοί κύκλοι τελευταία, η κυβέρνηση, προσπαθώντας να τις συγκεράσει και να ικανοποιήσει, κατά το δυνατόν, όλους, να καταλήξει, εάν βέβαια επιτευχθεί τελικά ένας συμβιβασμός που θα καταστήσει δυνατή την ψήφιση του σχετικού νόμου, σε ένα «μεσοβέζικο» αποτέλεσμα που θα αφορά τη δυνατότητα παροχής ψήφου μόνο σε λίγους, δηλαδή αυτούς που μετανάστευσαν σχετικά πρόσφατα και κυρίως κατά τη διάρκεια της κρίσης, με την ψήφο τους να μετράει μόνο για την εκλογή των βουλευτών Επικρατείας ή/και καθορισμένου αριθμού βουλευτών.

Αν αυτό συμβεί, τότε το αποτέλεσμα του συμβιβασμού αυτού των κομμάτων για την ψήφο των αποδήμων θα περιγράφεται με τον πιο παραστατικό τρόπο από την αρχαία ρήση «Ώδυνεν όρος και έτεκεν μυν» ή, όπως λέει ο λαός σε αντίστοιχες περιπτώσεις, για να το πούμε πιο απλά και κατανοητά γι’ αυτούς που τα αρχαία δεν είναι και το πιο το δυνατό τους σημείο, «Χατήρ’ του ενός, χατήρ’ του άλλου, κανένα με τον άντρα μου!».

Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται τελικά και είναι η πεμπτουσία του όλου ζητήματος είναι:

Υπάρχει λύση στο ζήτημα αυτό, πρόταση που αφενός θα ικανοποιεί τα κόμματα, τουλάχιστον εκείνα που πραγματικά επιθυμούν να δοθεί δυνατότητα ψήφου στους απόδημους Έλληνες, και που θα μπορέσει να συγκεντρώσει 200 τουλάχιστον ψήφους στη Βουλή, χωρίς όμως από την άλλη να χαθεί και η βασική επιδίωξη, η μεγάλη εικόνα, του όλου εγχειρήματος που πρέπει να στοχεύει στο μακροπρόθεσμο συμφέρον της χώρας, που δεν είναι άλλο από το να κρατήσουμε ζωντανό το ενδιαφέρον των Ελλήνων ομογενών μας για την Ελλάδα;

Δύσκολο ερώτημα και πιο δύσκολη η απάντηση του ίσως σκεφτείτε. Εάν όμως κανείς αποστασιοποιηθεί από μικροκομματικά συμφέροντα και ευκαιριακές επιδιώξεις και στοχεύσει στο μακροπρόθεσμο συμφέρον της χώρας, τότε μπορεί να βρεθεί μια λύση που δυνητικά μπορεί να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις που έθεσε το παραπάνω ερώτημα.

Ως μια τέτοια λύση προτείνονται τα ακόλουθα, ώστε, αποτελώντας τη βάση για περαιτέρω συζήτηση και ολοκλήρωση, να δοθεί τελικά μια απάντηση στο ζήτημα της ψήφου των αποδήμων Ελλήνων, αλλά και όσων από τους Έλληνες, π.χ. φοιτητές, επιχειρηματίες κ.λπ., βρίσκονται ευκαιριακά εκτός Ελλάδος, που θα το αντιμετωπίζει ρεαλιστικά, αλλά και συνολικά απ’ όλες του τις πλευρές το ζήτημα αυτό.

Δικαίωμα ψήφου

Βασικές απαιτήσεις

Αυτές είναι οι ίδιες που ισχύουν για τους Έλληνες πολίτες της ημεδαπής, όπως εκάστοτε καθορίζεται από τις σχετικές εγκυκλίους του Υπουργείου Εσωτερικών, δηλαδή πρέπει:

1.    Να έχει την ελληνική Ιθαγένεια·

2.   Να είναι εγγεγραμμένος στους εκλογικούς καταλόγους⁴·

3.   Να μην έχει στερηθεί το δικαίωμα του εκλέγειν·

4.  Να έχει συμπληρώσει το έτος της ηλικίας που εκάστοτε καθορίζεται.

Προκειμένου περί αποδήμων μονίμων κατοίκων εξωτερικού προτείνουμε ότι θα πρέπει να ισχύουν επιπρόσθετα και ένα από τα παρακάτω:

Επιπρόσθετα, αλλά διαζευκτικά

Α)   1.  Να έχει συμπληρώσει ή να συμπληρώνει εντός του 2019 την ηλικία των 40 ετών το πολύ⁵ ·

     2. Να έχει υποβάλει τουλάχιστον μια φορά φορολογική δήλωση για πραγματικό εισόδημα, φορολογούμενο με οποιονδήποτε τρόπο (π.χ. βάσει κλίμακας ή αυτοτελώς) ή απαλλασσόμενο, από πηγές Ελλάδος και να είναι φορολογικά ενήμερος.

Β)   1.  Να είναι μετανάστης πρώτης γενεάς·

     2. Να έχει επισκεφτεί την Ελλάδα τουλάχιστον δύο φορές, εκ των οποίων η μία τα τελευταία τέσσερα (4) χρόνια που προηγούνται εκείνου της προκήρυξης των εκλογών.

Γ)  1. Να υποβάλλει, ο ίδιος ή ένας από τους γονείς του, φορολογικές δηλώσεις, τουλάχιστον όμως μία και για τον χρόνο που προηγείται εκείνου της προκήρυξης των εκλογών, για πραγματικό εισόδημα, φορολογούμενο με οποιονδήποτε τρόπο (π.χ. βάσει κλίμακας ή αυτοτελώς) ή απαλλασσόμενο, από πηγές Ελλάδος και να είναι φορολογικά ενήμερος·

      2. Να έχει επισκεφτεί την Ελλάδα τουλάχιστον μία φορά τα τελευταία 4 χρόνια που προηγούνται εκείνου της προκήρυξης των εκλογών.

Εκλογική διαδικασία

Τρόπος ψηφοφορίας

Η ψηφοφορία μέσω επιστολικής ψήφου, αν και προβλέπεται από το Σύνταγμα και προβάλλεται τελευταία ως ένας τρόπος διεξαγωγής της που θα διευκολύνει τους ψηφοφόρους, παρουσιάζει στην πράξη σοβαρές γραφειοκρατικές δυσχέρειες, δεδομένου ότι, πέραν του ότι πρέπει να συνταχθούν εκλογικοί κατάλογοι εξωτερικού με επικαιροποιημένες οπωσδήποτε διευθύνσεις όσων δικαιούνται να ψηφίσουν, θα αποτελεί τελικά μια κοστοβόρα και εξαιρετικά χρονοβόρα διαδικασία για τα κατά τόπους Γενικά προξενεία και Προξενεία, όπως μπορεί κανείς εύκολα να αντιληφθεί από την εκλογή απλώς του ΔΣ της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας με τη μέθοδο αυτή, και, το κυριότερο, δεν διασφαλίζει το ελεύθερο της βούλησης του ψηφοφόρου.

Αντ’ αυτής προτείνεται η ψηφοφορία να διενεργείται στα κατά τόπους Γενικά Προξενεία και Προξενεία, στα οποία θα περιλαμβάνονται και τα Άμισθα (Επίτιμα), καθώς σε επιλεγμένους απ’ αυτά χώρους που θα λειτουργούν ως εκλογικά κέντρα. Εξαίρεση στον τρόπο αυτό ψηφοφορίας θα παρέχεται⁶ μόνο σε ομογενείς, που διαμένουν πολύ μακριά, πέραν δηλαδή από μια απόσταση, από τα Προξενεία και αυτά τα εκλογικά κέντρα, οι οποίοι θα μπορούν να ψηφίσουν δια επιστολικής ψήφου.

Εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους

Για την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος, οι ομογενείς του εξωτερικού καθώς όσοι Έλληνες βρίσκονται την ημέρα της ψηφοφορίας εκτός Ελλάδος θα πρέπει, για να εγγραφούν στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους που θα καταρτίσει το Υπουργείο Εσωτερικών, να υποβάλλουν, όπως έγινε στις πρόσφατες Ευρωεκλογές, σχετική αίτηση που βρίσκεται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών και να ακολουθήσουν τη σχετική διαδικασία⁷.

Διαφορά στην διαδικασία αυτή θα υπάρχει μόνο στο ότι εκτός από τα τρία (3) αντίγραφα της αίτησης – δήλωσης που θα αποστέλλεται μαζί με φωτοαντίγραφο των δύο όψεων της αστυνομικής ταυτότητας ή της τελευταίας σελίδας του διαβατηρίου τους (ή της σελίδας του διαβατηρίου στην οποία καταχωρούνται τα στοιχεία του κατόχου) στην οικεία πρεσβευτική ή προξενική αρχή, οι ομογενείς θα πρέπει να συνυποβάλλουν και έγγραφα που να πιστοποιούν ότι υπάγονται σε μία από τις κατηγορίες, Α, Β ή Γ, που αναφέρθηκαν παραπάνω⁸.

Διαδικασία ψηφοφορίας

Η διενέργεια των εκλογών θα γίνεται βασικά σύμφωνα με τα οριζόμενα για τις γενικές βουλευτικές εκλογές με τη διαφορά ότι ρόλο Πρωτοδικείου θα παίζουν αναγκαστικά οι κατά τόπους οικείες πρεσβευτικές ή προξενικές αρχές.

Προσμέτρηση ψήφου στο εκλογικό αποτελέσματα

Στο θέμα αυτό, επειδή ακούγονται από διάφορα κόμματα προτάσεις που ουσιαστικά ακυρώνουν τη βασική απαίτηση περί ισοτιμίας της ψήφου των Ελλήνων ομογενών με αυτήν των υπολοίπων Ελλήνων, η πρόταση είναι η εξής:

α)  Για την ψήφο των ομογενών θα διατίθενται μόνο δύο ψηφοδέλτια, όπου:

·     Το ένα θα αναγράφει τα ονόματα των συνδυασμών, κομμάτων ή συνασπισμών συνεργαζομένων κομμάτων ή και ανεξάρτητων υποψήφιων που συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία·

·     Το άλλο θα είναι λευκό.

β)  Η ψήφος αυτή των Ελλήνων του εξωτερικού:

·     Θα συνυπολογίζεται στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα για τον καθορισμό των βουλευτικών εδρών καθώς και των εδρών Eπικρατείας⁹ που δικαιούται κάθε εκλογικός συνδυασμός·

·     Δεν θα προσμετράται όμως, όπως είναι φυσικό, στην κατανομή των εδρών και την εκλογή των υποψηφίων στις εκλογικές περιφέρειες, όπου η κατανομή και εκλογή αυτή θα γίνεται ως συνήθως, δηλαδή με βάση αυτούς που ψήφισαν στις περιφέρειες αυτές.

ΠΙΘΑΝΕΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ κ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Βέβαια, μπορεί να υπάρξει, ως αντίλογος στην πρόταση που διατυπώθηκε, μία βάσιμη, σε αρκετό βαθμό, αντίρρηση, δηλαδή το να τίθενται, για την παραχώρηση στους αποδήμους Έλληνες του δικαιώματος ψήφου, προϋποθέσεις, όπως π.χ. το να έχουν υποβάλει τουλάχιστον μια φορά φορολογική δήλωση ή/και να έχουν επισκεφτεί σχετικά πρόσφατα την Ελλάδα, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο είναι και καταχρηστικό και αντισυνταγματικό, γιατί:

α) δεν ζητείται από κανένα ψηφοφόρο στην Ελλάδα, πέραν του να είναι εγγεγραμμένος στους εκλογικούς καταλόγους, να αποδείξει ότι έχει ΑΦΜ και

β) τέτοιες προϋποθέσεις δεν προβλέπονται από το Σύνταγμα, αφού βάζουν ουσιαστικά διακρίσεις μεταξύ των Ελλήνων πολιτών που διαμένουν στην Ελλάδα και εκείνων που διαμένουν στην αλλοδαπή.

Από την άλλη, μπορεί να ειπωθεί, όμως, ότι το να δοθεί το δικαίωμα ψήφου σε ομογενείς χωρίς κανένα περιορισμό είναι κι αυτό άδικο, δεδομένου ότι οι ψηφοφόροι που διαμένουν στη χώρα είναι αυτοί κυρίως που θα βιώσουν τις όποιες συνέπειες του εκλογικού αποτελέσματος, αφού αυτό θα επηρεάζει, προς το καλύτερο ή χειρότερο και για κάποια χρόνια, τη ζωή τους σε θέματα φορολογίας, νοσοκομειακής περίθαλψης, συνταξιοδότησης, παιδείας, εσωτερικής, αλλά και εξωτερικής ασφάλειας και τόσα άλλα.

Η απάντηση λοιπόν στα παραπάνω είναι:

α) Το ότι δεν ζητείται από ένα ψηφοφόρο να έχει ΑΦΜ είναι αυτονόητο, αφού οι οδηγίες για φορολογική δήλωση αρχίζουν με το: «Υποχρέωση να υποβάλλει φορολογική δήλωση (έντυπο Ε1), έχει κάθε φυσικό πρόσωπο, εφόσον έχει την κατοικία του στην Ελλάδα, έχει συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του, ανεξάρτητα από το αν είναι εξαρτώμενο μέλος ή όχι και αποκτά πραγματικό ή τεκμαρτό εισόδημα».

β) Τέτοιες προϋποθέσεις δεν προβλέπονται πράγματι από το Σύνταγμα, αλλά για να ισχύσουν και τα περισσότερα απ’ αυτά που προτείνουν, αρχικά τουλάχιστον, τα κόμματα, πλην της ΝΔ, θα χρειαστεί να γίνουν, επ’ ευκαιρία μάλιστα της αναθεώρησης του, σχετικές συμπληρώσεις στο άρθρο 51 καθώς και σε σχετικά με την εκλογή βουλευτών στις περιφέρειες άρθρα του εκλογικού νόμου.

γ) Οι ομογενείς μας θα πρέπει να επιδείξουν κι αυτοί ότι εξακολουθούν να έχουν τουλάχιστον κάποιου είδους ενδιαφέρον για την πατρίδα και ότι κρατούν την επαφή τους μ’ αυτήν, αφού με την ψήφο τους θα μπορεί να επηρεάζουν, πιθανόν σε μεγάλο βαθμό, το εκλογικό αποτέλεσμα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Με αυτά πιστεύουμε ότι καλύπτονται οι βασικές αντιρρήσεις και ενδοιασμοί σχετικά με την πρόταση που διατυπώθηκε για την ψήφο των αποδήμων. Επιπρόσθετα πάντως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε κάθε λύση που αφορά ανθρώπινα, πόσο μάλλον πολιτικά, ζητήματα που παρουσιάζονται γίνεται συνήθως κάποιος συμβιβασμός, αφού ιδανικές λύσεις, εκ των πραγμάτων, σπάνια υπάρχουν, αρκεί βέβαια να μην χάνεται με τον συμβιβασμό αυτόν ο πρωταρχικός στόχος κάθε λύσης!

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Κλείνοντας την ανάρτηση αυτή, πιστεύουμε ότι μπορεί να συμβάλει στην τελική διατύπωση της πρότασης για το ζήτημα της ψήφου των αποδήμων Ελλήνων, αλλά και όσων ευκαιριακά βρίσκονται εκτός Ελλάδος, από εκείνους που πραγματικά ενδιαφέρονται να λυθεί αυτό αποτελεσματικά, συνολικά και προς το μακροπρόθεσμο συμφέρον της χώρας, υπό την προϋπόθεση όμως ότι θα εξεταστεί καλόπιστα και μακριά από κομματικές επιδιώξεις και σκοπιμότητες.

Σημείωση

1.    Ο όρος αυτός δίδεται σε αντιδιαστολή με τον ξενιτεμένο Ελληνισμό που περιλαμβάνει και Έλληνες που βρίσκονται μεν στο εξωτερικό, αλλά δεν διαμένουν μόνιμα εκτός Ελλάδας π.χ. οι Έλληνες ναυτικοί, διπλωμάτες, εμπορικοί αντιπρόσωποι κ.λπ.. Με την αυτή σημασία του όρου αποδίδεται και για κάθε απόδημο Έλληνα ο όρος «Έλληνας του εξωτερικού».

2.   Το βασικό επιχείρημα για τη διατύπωση της πρότασης του αυτής είναι ότι και άλλες χώρες που έχουν στο εξωτερικό πολλούς ομογενείς (Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία) εφαρμόζουν παραπλήσια συστήματα. Η απάντηση σ’ αυτό, βέβαια, είναι ότι κάθε χώρα, σταθμίζοντας για τους δικούς της λόγους το ζήτημα της ψήφου των ομογενών της, εφαρμόζει το σύστημα που θεωρεί, αντικειμενικά ή υποκειμενικά, ως το πλέον κατάλληλο. Αυτό όμως κυρίως που δεν λαμβάνεται υπόψη στο παραπάνω επιχείρημα είναι ότι καμία από τις χώρες αυτές, σε αντίθεση με τη δική μας περίπτωση, δεν έχει γείτονες που να αμφισβητούν, με τον ένα ή άλλο τρόπο, διαρκώς την εδαφική τους ακεραιότητα, ένας κίνδυνος που η αντιμετώπιση του πρέπει να αποτελεί μέγιστη προτεραιότητα στην όποια λύση στο ζήτημα της ψήφου των ομογενών δοθεί τελικά απ’ εμάς!

3.   Προφανώς το σκέλος αυτό της πρότασης συντάχθηκε έχοντας υπόψη τους μετανάστες πρώτης γενεάς και μη λαμβάνοντας υπόψη καθόλου αυτούς της δεύτερης κ.λπ. Αν είναι πράγματι έτσι, η άποψη αυτή του ΚΚΕ αλλά και όσων τυχόν άλλων τη διατυπώνουν είναι, ας μας επιτραπεί η έκφραση, τουλάχιστον κοντόθωρη και τούτο διότι δεν έχει ληφθεί υπόψη ότι στις ΗΠΑ οι ομογενείς είναι πάνω από ένα εκατομμύριο, εκ των οποίων οι περισσότεροι είναι δεύτερης και τρίτης γενεάς και παίζουν σημαντικό ρόλο στην οικονομική και πολιτική ζωή της, γεγονός που έχει ή μπορεί να έχει άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις και οφέλη για τη χώρα μας. Πέραν τούτου, βάζοντας ένα τέτοιο περιορισμό, διαγράφουμε ουσιαστικά το μεγαλύτερο μέρος του αποδήμου ελληνισμού, θεωρώντας ότι απόδημοι Έλληνες είναι μόνον όσο μετανάστευσαν πρόσφατα ή πρόκειται να μεταναστεύσουν στο μέλλον!

4.   Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 15 του Ν. 3463/2006, εάν Έλληνας πολίτης είναι κάτοικος εξωτερικού γίνεται δημότης στο Δήμο που επιθυμεί, ακολουθώντας τη διαδικασία που απαιτείται για εγγραφή αλλοδαπών που αποκτούν ή ανακτούν την Ελληνική ιθαγένεια στο Δημοτολόγιο.

5.   Να ήταν δηλαδή μέχρι 33 ετών, εάν έφυγε το 2012, ή ανάλογα μικρότερος, εάν έφυγε πριν το έτος αυτό, ώστε να μπορεί να περιληφθούν στην κατηγορία αυτή και μια πλειάδα γιατρών που μετανάστευσαν στη διάρκεια της κρίσης.

6.   Η σχετική έγκριση μπορεί να παρέχεται αυτόματα κατά την υποβολή, όπως απαιτείται, της ηλεκτρονικής αίτησης που θα υποβάλλουν, ώστε να εγγραφούν στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους που θα καταρτίσει το υπουργείο Εσωτερικών και να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.

7.   Για μείωση της γραφειοκρατίας και του κόστους που συνεπάγεται η αποστολή από την οικεία πρεσβευτική ή προξενική αρχή στον ενδιαφερόμενο εκλογέα αντιγράφου κατάλληλα συμπληρωμένου απ’ αυτήν, όπως καθορίζεται από τη σχετική διαδικασία, προτείνεται να αποστέλλεται σ’ αυτόν ηλεκτρονικό του αντίγραφο μέσω e-mail.

8.   Τα έγγραφα αυτά μπορεί να ληφθούν από τους ενδιαφερόμενους μέσω του λογαριασμού τους στην ιστοσελίδα του taxis για τις φορολογικές τους δηλώσεις και την αντίστοιχη της ΑΑΔΕ για τη φορολογική τους ενημερότητα. Η επίσκεψη στην Ελλάδα θα πιστοποιείται μέσω αντιγράφου ή αντιγράφων των σχετικών σελίδων του/των διαβατηρίων τους.

9.   Ο αριθμός των εδρών Επικρατείας μπορεί, δεδομένου ότι το Σύνταγμα, άρθρο54, παρ.3, το επιτρέπει, να αυξηθεί στις 15 από 12 που είναι σήμερα, ώστε με την ευκαιρία της ψήφου των αποδήμων να επιτρέπεται, δυνητικά, στο πρώτο κόμμα να έχει περισσότερες έδρες αυτής της κατηγορίας και συνεπώς μεγαλύτερη ευχέρεια να επιλέγει για υπουργικές θέσεις άτομα ικανά και με μεγάλη εμπειρία στο αντικείμενο τους.