ΕΝΑ ΔΩΡΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΧΡΥΣΑΦΙ!

 Αν αναρωτιέστε γιατί, οι λόγοι είναι

ΤΕΛΙΚΑ, ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΜΑΡΜΑΡΟ;

 «Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν». Δεν θα μπορούσε κανείς να αποδώσει καλύτερα την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη χώρα μας από το στοίχο αυτό του τραγουδιού. Τα ίδια και τα ίδια!

Αυτά έρχονται στο μυαλό βλέποντας ειδήσεις και ακούγοντας ραδιοφωνικές εκπομπές να ασχολούνται με το θέμα των πλειστηριασμών. «Κόκκινα δάνεια¹», Τράπεζες, Δανειστές, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, ειδικοί και μη καθώς και εκπρόσωποι «συλλογικοτήτων» (άλλο κι αυτό πάλι) γίνονται όλα μαζί ένας «αχταρμάς» και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

déjà vu

Ο όρος προμνησία αναφέρεται στην αίσθηση ότι κάποιος έχει δει ή βιώσει ξανά στο παρελθόν μια κατάσταση. Έχει επικρατήσει, όμως, να χρησιμοποιείται για την κατάσταση αυτήν ο όρος déjà vu (ντέζα βυ) που στη γαλλική γλώσσα σημαίνει "ήδη ιδωμένο".

Αφορμή, που θυμηθήκαμε τον παραπάνω όρο, υπήρξε η πιο πρόσφατη επανάληψη μιας τραγωδίας που εκτυλίχτηκε και τη βίωσαν αυτήν τη φορά οι κάτοικοι περιοχών της Δυτικής Αττικής, βλέποντας να χάνονται σε λίγη ώρα, μέσα στα λασπόνερα που πλημμύρισαν τα σπίτια και τις επιχειρήσεις τους, οι κόποι μιας ζωής.

 Ακόμα χειρότερα, πολλές οικογένειες θρήνησαν δικούς τους ανθρώπους που βρήκαν φρικτό θάνατο, εγκλωβισμένοι ή παρασυρμένοι από τα λασπόνερα των ορμητικών χειμάρρων που, μη βρίσκοντας διέξοδο στα κατά τα άλλα «νόμιμα» μπαζωμένα ρέματα, κατέκλεισαν τα πάντα, κάνοντας την περιοχή να θυμίζει άγρια βομβαρδισμένο τοπίο.

ΕΥΤΧΩΣ, ΔΕΝ ΤΡΑΛΑΘΗΚΑΜΕ (ΑΚΟΜΗ;)

Πιστεύω να συμφωνείτε ότι η Ελλάδα είναι μια πολύ όμορφη χώρα, πραγματικά προικισμένη από τη φύση. Υπέροχα βουνά και θάλασσες που σμίγουν αρμονικά μεταξύ τους, θάλασσες διάσπαρτες από μικρά και μεγαλύτερα νησιά, μαγευτικές παραλίες και κόλποι, πανίδα και χλωρίδα με απίστευτη, πολλές φορές μοναδική, ποικιλία και επιπλέον ένα θαυμάσιο κλίμα και ένας ουρανός καταγάλανος τις περισσότερες ημέρες του χρόνου, ένας ουρανός γεμάτος φως, ένα φως που σε γεμίζει και που τόσο έχει υμνηθεί και αποτυπωθεί από ποιητές και ζωγράφους.

ΕΓΚΛΗΜΑTA… ΧΩΡΙΣ ΤΙΜΩΡΙΑ;

 Υπάρχει το εξής, σχεδόν διαχρονικό και πάντα επίκαιρο, ερώτημα:

Η πρόκληση θανάτου ανθρώπου ή ανθρώπων που όχι μόνο δεν συμμετείχαν σε εγκληματικές ενέργειες ή στρατιωτικές επιχειρήσεις, αλλά ούτε εμπλέκονταν σε αυτές και ο χαρακτηρισμός της πράξης αυτής ως εγκληματικής εξαρτάται από την πολιτική ιδεολογία του ανθρώπου ή των ανθρώπων που την διέπραξαν ή την προκάλεσαν, τα θρησκευτικά τους πιστεύω, το εάν είναι νικητές ή ηττημένοι καθώς και από το πολίτευμα ή το καθεστώς του κράτους ή των κρατών  που είναι υπεύθυνα, άμεσα ή έμμεσα, για το γεγονός αυτό;

Ακόμη περαιτέρω εξαρτάται από τις εκάστοτε υπάρχουσες συγκυρίες καθώς και από το εάν τα θύματα είναι πλούσια ή φτωχά, από τον εάν είναι γνωστά μας ή άγνωστα ή ακόμη από το εάν βρίσκονται κοντά μας, στον εθνικό ή ευρύτερα γνωστό σε μας γεωγραφικό χώρο, ή βρίσκονται μακριά μας, σε περιοχές και χώρες απόμακρες που ό,τι

ΑΡΙΣΤΕΡΑ; ΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!

Είμαστε εδώ και καιρό μάρτυρες ενός εξαιρετικά σημαντικά γεγονότος, της σταδιακής αποδόμησης στην Ελλάδα της λεγόμενης Αριστεράς, τουλάχιστον του τμήματος αυτής που απέμεινε μετά και την συρρίκνωση του πάλαι ποτέ πανίσχυρου ΠΑΣΟΚ και την εξαΰλωση ουσιαστικά της πολλά υποσχόμενης τότε ΔΗΜΑΡ.

Το γεγονός αυτό θα έχει ως συνέπεια, κάτι που συμβαίνει συνήθως, την μετατόπιση του εκλογικού σώματος προς την άλλη πλευρά, την Δεξιά, μπορεί όμως να έχει και εξαιρετικά σοβαρές συνέπειες, παρασύροντας μέρος της κοινωνίας είτε προς ακραίες συντηρητικές κατευθύνσεις και ιδεολογίες ή το αντίθετο, προς την ριζοσπαστική εκδοχή, στην πολιτική, της Αριστεράς, την λεγόμενη "ακροαριστερά", γεγονός που, όπως είναι ευνόητο, και τα δύο δεν είναι ό,τι καλύτερο.

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΓΑΛΛΙΚΗ ΜΠΑΓΚΕΤΑ ή ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΞΙΜΑΔΙ; ΜΕΡΟΣ 4ο

Φθάνοντας πλέον στο 4^ο και τελευταίο μέρος της σειράς αυτής των αναρτήσεων και έχοντας αναφέρει στο προηγούμενο τόσο την αλλαγή που απαιτείται να γίνει στο πολίτευμα της χώρας, με τη μετάβαση του από Προεδρευομένη σε Προεδρική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, όσο και κάποιες βασικές αλλαγές και προσθήκες που χρειάζονται να γίνουν στο Σύνταγμα, λόγω της αλλαγής αυτής, αλλά και ανεξάρτητα απ’ αυτήν, συνεχίζουμε και με τις υπόλοιπες αλλαγές και προσθήκες στα Άρθρα του Συντάγματος που η προσωπική μας εμπειρία τις έχει κάνει τουλάχιστον προφανείς.

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΓΑΛΛΙΚΗ ΜΠΑΓΚΕΤΑ ή ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΞΙΜΑΔΙ; ΜΕΡΟΣ 3ο

Ολοκληρώνοντας την βασική παρουσίαση και σύγκριση των δύο χαρακτηριστικών μορφών της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, δηλαδή την Γαλλική Προεδρική και τη Ελληνική Προεδρευομένη, έχοντας βγάλει και τα αναγκαία συμπεράσματα το ερώτημα που επανέρχεται για μία ακόμη φορά είναι: Τι μέλλει γενέσθαι;

Το ερώτημα αυτό γίνεται ιδιαίτερα επίκαιρο όταν έχει γίνει αντιληπτό (ελπίζω τουλάχιστον, μετά και όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης) το που οδήγησαν την χώρα και τους ανθρώπους της οι παλινωδίες του πολιτικού συστήματος που, αν και φέρει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης, εξακολουθεί να πορεύεται, στη πλειονότητα του, ακόμη με πυξίδα το κομματικό όφελος, την παραμονή όσο το δυνατόν περισσότερο στην εξουσία και την αποφυγή, με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο, οτιδήποτε θα είχε για αυτό πολιτικό κόστος!

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΓΑΛΛΙΚΗ ΜΠΑΓΚΕΤΑ ή ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΞΙΜΑΔΙ; ΜΕΡΟΣ 2ο

Στο πρώτο μέρος της σειράς αυτής των αναρτήσεων είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τα βασικά σημεία που χαρακτηρίζουν τη λειτουργία μιας Προεδρική Δημοκρατία, φέρνοντας ως παράδειγμα, το καλύτερο ίσως, αυτό της Γαλλίας. Στο δεύτερο μέρος της σειράς αυτής θα γνωρίσουμε τα αντίστοιχα σημεία λειτουργίας μιας Προεδρευομένης Δημοκρατίας, φέρνοντας ως παράδειγμα αυτό που είναι πιο κοντά μας, αυτό της Ελλάδας.

Στο τέλος της ανάρτησης αυτής, έχοντας πλέον γνωρίσει βασικά τον τρόπο λειτουργίας των δύο αυτών μορφών αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, θα κάνουμε τις αναγκαίες συγκρίσεις μεταξύ τους, βγάζοντας και τα αναγκαία συμπεράσματα.

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΓΑΛΛΙΚΗ ΜΠΑΓΚΕΤΑ ή ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΞΙΜΑΔΙ; ΜΕΡΟΣ 1ο

Σε προηγούμενη σειρά αναρτήσεων με τον τίτλο «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΑΚΑΙΩΜΑΤΑ & ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ» αναλύθηκαν μεταξύ των άλλων τόσο το τι πραγματικά εμπεριέχει η έννοια της Δημοκρατίας όσο και το τι περιλαμβάνουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, καταλήγοντας στο ότι αυτά τα δύο είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα και ότι η όποια αλλοίωση ή περιορισμός του ενός έχει αναπόφευκτα σημαντικές συνέπειες στο άλλο, μέχρι του σημείου ακόμη και να το αναιρεί.

Στις αναρτήσεις αυτές αναφέρθηκαν επίσης οι διαφορές της αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας με τις σύγχρονες Δημοκρατίες, που είναι βασικά κοινοβουλευτικού τύπου, είναι δηλαδή αντιπροσωπευτικές, όπου επισημάνθηκε ότι σε αντίθεση με την πρώτη στις σύγχρονες Δημοκρατίες:

ΕΛΛΑΔΑ; ΠΟΙΑ ΕΛΛΑΔΑ!

Είμαστε πράγματι ένας πολύ παράξενος και περίεργος λαός.  Όσον καιρό περνούσαμε καλά, με τα αγαθά να κατακλύζουν τα τραπέζια μας, τα αυτοκίνητα να μην χωράνε στις αυλές μας και το δανεικό χρήμα να ρέει άφθονο από τις κάνουλες των Τραπεζών για να καλύψει κάθε μας ανάγκη, πιθανή ή απίθανη, σχεδόν κανείς δεν έβγαζε κουβέντα, ούτε τον απασχολούσε πώς γίνεται αυτό. Λες και ζούσαμε ένα θαύμα, το σύγχρονο θαύμα της Κανά, όπου όμως, αντί για τον οίνον, πολλαπλασιαζόντουσαν οι βίλλες, τα εξοχικά, τα ακριβά αυτοκίνητα, το εμπόριο των εισαγομένων (κάνε και συ ένα μαγαζάκι, μπορείς!), το παραεμπόριο, οι παραλιακές… όπερες, όπου εκρατείτο, αυστηρά, σειρά προτεραιότητος, τα… ευαγή ιδρύματα κοντά στους αγρότες μας, που πιστοποιούσαν αν τα έσοδα από την σοδειά τους ήταν ικανοποιητικά, τα εορτοδάνεια, τα διακοποδάνεια και τόσα άλλα!

ΟΙ… ΔΡΑΧΜΙΣΤΕΣ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ!

Σε προηγούμενη ανάρτηση με θέμα «Προπαγανδίζοντας πάλι… τα πετσετάκια!» και με αφορμή τα λεγόμενα «επιφανούς» καθηγητή οικονομικών του Πανεπιστημίου Θράκης, είχαμε αναπτύξει με στοιχεία και επιχειρήματα, τόσο οικονομικά, όσο και γεωπολιτικά, το πόσο λανθασμένη είναι η άποψη που αυτός, αλλά και οι άλλοι ομοϊδεάτες του, ξέρετε, όλοι αυτοί οι λαμπροί οικονομολόγοι και πολιτικοί που αποσπάστηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και ισχυρίζονται ότι έχει αποκαλυφθεί μπροστά τους το φως το αληθινό που μόνο αυτοί βλέπουν, προπαγανδίζουν, εκμεταλλευόμενοι μεταξύ των άλλων και τις οικονομικές δυσκολίες που έχει πολύς κόσμος, την επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα, αυτό της καημένης της δραχμής, ως τη μόνη λύση για να δοθεί τέλος στα βάσανα μας.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ & ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ: ΜΕΡΟΣ 3ο

Φθάνοντας στο 3^ο και τελευταίο μέρος των άρθρων αυτών θα ασχοληθούμε και με τη θεωρία της Ταξικής Πάλης ή όπως διαφορετικά αποκαλείται της Πάλης των Τάξεων. Ίσως, βέβαια, κάποιοι από τους αναγνώστες να αναρωτηθούν: «Τι σχέση έχει η πάλη των τάξεων με την Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα;». Η απάντηση είναι ότι, πράγματι, φαινομενικά δεν έχει, η πάλη των τάξεων όμως απετέλεσε βασικά τον πρόδρομο για την διατύπωση ως έννοιας του κομμουνισμού, έννοιας που σχετίζεται με μια μορφή διακυβέρνησης όπου η κοινωνία θα λειτουργεί χωρίς κράτος και κυρίως χωρίς διακριτές κοινωνικές τάξεις.

 Στο τέλος πάντως του παρόντος άρθρου και έχοντας εκθέσει πλέον όλα αυτά που είναι απαραίτητα για να αντιληφθεί κανείς το περιεχόμενο αλλά και την ουσία αυτών που καλούμε Δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα και ταξική πάλη, θα γίνει μια συνολική κριτική όλων των παραπάνω και θα εξαχθούν τα αναγκαία συμπεράσματα.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ & ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ: ΜΕΡΟΣ 2ο

Στο πρώτο μέρος του άρθρου αυτού είχαμε αναλύσει τι ήταν πραγματικά η Αθηναϊκή Δημοκρατία και ότι το πολίτευμα αυτό δεν ήταν μόνον κάτι το ασύλληπτο για την εποχή του, αν αναλογισθεί κανείς μάλιστα τι επικρατούσε προηγουμένως, αλλά και ότι επέφερε μια δραματική αλλαγή στη νοοτροπία των πολιτών των Αθηνών, αφού για πρώτη φορά ένα πολίτευμα καθιστούσε τους ίδιους τους πολίτες υπεύθυνους τόσο για την επιλογή και ψήφιση των νόμων, όσο και την εκλογή αυτών που θα αναλάμβαναν τα πολιτικά και στρατιωτικά αξιώματα και καθήκοντα, φθάνοντας ακόμα και στο να τους καθιστά αρμόδιους για την διασφάλιση της καλής λειτουργίας του ίδιου του πολιτεύματος, παρέχοντας τους τη δυνατότητα, μεταξύ των άλλων, να εκδικάζουν πολιτικές υποθέσεις, να εξετάζουν την νομιμότητα των διαταγμάτων και να ελέγχουν τους δημοσίους Λειτουργούς!

Έχει όμως σχέση η Αθηναϊκή Δημοκρατία με τη σημερινή, με τις διάφορε μορφές της, Δημοκρατία; Και αν ναι, πόση είναι η σχέση αυτή; Απάντηση στο ερώτημα αυτό δίδεται σε ότι ακολουθεί.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ & ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ: ΜΕΡΟΣ 1ο

Υπάρχουν μερικές λέξεις που, αν και χρησιμοποιούνται, ακούμε να αναφέρονται πολύ συχνά, σχεδόν καθημερινά, και η σημασία τους παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στη ζωή μας, δεν ξέρουμε, όπως θα οφείλαμε, τι πραγματικά σημαίνουν και αυτό γίνεται συχνά αιτία κάποιοι, είτε είναι απλά άτομα ή πολιτικοί ή ακόμα κυβερνήσεις κρατών, να το εκμεταλλεύονται. 

Είναι λοιπόν καιρός, μετά και την ολοκλήρωση των άρθρων σχετικά με τις ιδεολογίες και τις πολιτικές έννοιες, να ασχοληθούμε με την έννοια και την ουσία των λέξεων αυτών που δεν είναι άλλες από την Δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ταξική πάλη, που σαν έννοιες αποτελούν όλες μαζί ένα θέμα αρκετά σύνθετο και όπως είναι ευνόητο αρκετά εκτεταμένο.

ΞΕ(ΜΠΛΟΚ)ΑΡΟΝΤΑΣ ΤΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ!

Όνειρο των Φυσικών είναι η ανακάλυψη ενός γενικού νόμου της Φυσικής, που θα περιλαμβάνει όλους τους υπόλοιπους που περιγράφουν και εξηγούν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τα φυσικά φαινόμενα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει ήδη ή πρέπει να συμβαίνει στη θέσπιση ενός Νόμου, αφού κάθε νόμος που δημιουργείται πρέπει να συμφωνεί και να λαμβάνει υπόψη του ένα γενικότερο πλαίσιο αρχών, το Σύνταγμα.

Όταν όμως τώρα μιλάμε για νόμους που έχουν σχέση με τη φορολογία και την φορολόγηση, πέρα από το ότι πρέπει να μην αντιβαίνουν στις αρχές του Συντάγματος, πρέπει να έχουν σαν αφετηρία μία κεντρική στόχευση καθώς και όλα αυτά που συνεπάγονται από τη στόχευση αυτή, αν βέβαια θέλουν να εξυπηρετούν τον σκοπό στον οποίο υποτίθεται αποβλέπουν.

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΖΟΝΤΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ: ΜΕΡΟΣ 2ο

Οι ιδεολογίες στα πολιτικά κομματα

Στο προηγούμενο αντίστοιχο άρθρο είχαμε επισημάνει 3 πράγματα:

1. Αν και οι ιδεολογίες έχουν την τάση να περιλαμβάνουν αφηρημένες έννοιες προς εφαρμογή στον πραγματικό κόσμο, λόγο για τον οποίο συναντώνται πολύ συχνά στο πεδίο της πολιτικής, αυτά τα δύο δεν συμπίπτουν, τουλάχιστον στην πράξη.

2. Κάθε ιδεολογία, πέρα από ιδέες σχετικά με το τι πρέπει να επικρατεί σε μία κοινωνία, φέρει και σπέρματα σχετικά με τον τρόπο οργάνωσης της, πολιτική αντίληψη, καθώς και τον τρόπο λειτουργίας της οικονομίας, οικονομική αντίληψη.

3. Όπως σ’ όλες τις μορφές ζωής υπάρχει αυτό που αποκαλούμε εξέλιξη, το ίδιο υπάρχει και στις ιδεολογίες, στα κοινωνικά ρεύματα και τις αντιλήψεις.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Λυπούμαστε, αλλά λόγω του ότι το blog είναι σχετικά νέο, έχοντας δημιουργηθεί μόλις πριν λίγο καιρό, δεν περιέχει σε ορισμένες κατηγορίες που αναφέρονται στο μενού επιλογών, για λίγο ακόμη χρονικό διάστημα, σχετικά άρθρα.

WITH A LITTLE HELP FROM MY FRIENDS!

Όπως σας είχα ενημερώσει, τα άρθρα μου που δημοσιεύθηκαν μέχρι τώρα, αλλά και όλα τα υπόλοιπα που θα δημοσιευθούν, μπορεί κανείς να τα βρίσκει και να τα αναζητά στο προσωπικό μου Blog: www.simpletruths4all.blogspot.gr. Τα άρθρα αυτά έχουν σκοπό να δείξουν πιο πραγματικά είναι το πρόβλημα στα επίκαιρα, αλλά εξαιρετικά σοβαρά, θέματα που μας απασχολούν και να ξεδιαλύνουν την ομίχλη, τεχνητή τις περισσότερες φορές, που επικάθεται πάνω σ' αυτά, κάνοντας τον κόσμο να μπερδεύεται και να αποπροσανατολίζεται. Η ομίχλη, όπως ξέρετε, είναι επικίνδυνη, είτε οδηγείς αυτοκίνητο είτε κυβερνάς πλοίο. Γίνεται όμως εξαιρετικά επικίνδυνη όταν σκεπάζει την αλήθεια, δίνοντας στους επιτήδειους την ευκαιρία  να ψαρέψουν σε θολά, στην κυριολεξία, νερά.

ΓΙΑΤΙ ΕΝΑ BLOG ΑΚΟΜΑ

Ίσως αναρωτιέστε γιατί δημιουργήθηκε αυτό το blog, ένα blog ακόμα ανάμεσα στα τόσα άλλα, ίσως εκατοντάδες ή χιλιάδες, blogs που καλύπτουν θέματα που ενδιαφέρουν αυτούς που τα διαχειρίζονται και βέβαια τους αναγνώστες τους.

Η αλήθεια είναι ότι την αφορμή μου την έδωσαν τα όσα κατά καιρούς ακούω από ραδιοφωνικές εκπομπές που επικοινωνούν ζωντανά με τους ακροατές τους για τρέχοντα, σοβαρά όμως, θέματα της επικαιρότητας.

Το τι ακούει κανείς τις περισσότερες φορές είναι κάτι που δύσκολα μπορεί να το περιγράψει. Άλλοτε σε πιάνουν τα γέλια, άλλοτε πλημμυρίζεις από αγανάκτηση, τελικά όμως αισθάνεσαι θλίψη αντιλαμβανόμενος το μέγεθος της αγνοίας αυτών των ανθρώπων και του πόσο μπερδεμένοι είναι, ανθρώπων απλών τις περισσότερες φορές, που αποτελούν όμως χαρακτηριστικό δείγμα μεγάλου μέρους του κόσμου της χώρας μας.

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΖΟΝΤΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ: ΜΕΡΟΣ 1ο

Δεξιός, αριστερός, φιλελεύθερος, νεοφιλελεύθερος, Θατσερισμός, νεοφιλελευθερισμός, Δεξιά, Αριστερά, Χριστιανοδημοκρατικό, Δημοκρατικό, Φιλελεύθερο, Εργατικό, Σοσιαλδημοκρατικό, Σοσιαλιστικό,  Κομμουνιστικό κόμμα και τόσα άλλα είναι έννοιες που απαντάμε καθημερινά ακούγοντας τις ειδήσεις, ομιλητές στη Βουλή και ραδιοφωνικούς σχολιαστές ή διαβάζοντας δημοσιεύσεις σε εφημερίδες, ιστοσελίδες και blogs.

Η αντίληψη που υπάρχει σχετικά με τις έννοιες αυτές, αν και πολλοί, μα πάρα πολλοί, πιστεύουν ότι είναι ξεκάθαρη, μπορεί κανείς να πει ότι είναι αρκετά μπλεγμένη και, το πιο ανησυχητικό, θολή. Ο λόγος είναι ότι για τις περισσότερες απ’ αυτές άλλη έννοια είχαν όταν πρωτοεμφανίστηκαν, διαφορετικά διαμορφώθηκαν στην πορεία του χρόνου και σήμερα η έννοια τους ποικίλει ανάλογα με τις πολιτικοοικονομικές αντιλήψεις και πιστεύω  κάθε σχεδόν ατόμου, κάθε κόμματος, αλλά ακόμα και κάθε χώρας, μιας και διαφέρουν αρκετά από χώρα σε χώρα.

ΚΑΙ ΛΑΝΘΑΝΕΙΝ ΚΑΙ ΕΜΜΕΝΕΙΝ!

Το να κάνεις λάθη είναι ανθρώπινο, σε αντίθεση με το να μην κάνεις, που θα ήταν εντελώς αφύσικο, κυριολεκτικά εξωπραγματικό. Όπως έλεγαν και οι αρχαίοι Λατίνοι: «Errare humanum est, perseverare diabolicum», δηλαδή το «λανθάνειν εστί ανθρώπινον, το εμμένειν εστί σατανικόν». Αυτό όμως που πρέπει να προσέξουμε εδώ σ’ αυτά που μας λέει το παραπάνω γνωμικό, πέρα από το ότι το να κάνεις λάθη είναι στη φύση του ανθρώπου, είναι και κάτι εξ ίσου σημαντικό, ότι δηλαδή δεν μπορεί να επιμένεις στο να κάνεις τα ίδια λάθη ή αν θέλετε ότι υπάρχει και ένα όριο, δεν μπορεί να επιμένεις να κάνεις λάθη συνέχεια. Αν ακόμα θέλετε να το επεκτείνουμε λίγο παραπάνω, δεν μπορεί να μην μαθαίνεις από τα λάθη σου ή, ακόμα πιο εύκολο, από τα λάθη των άλλων.

ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΖΟΝΤΑΣ ΠΑΛΙ ΤΑ… ΠΕΤΣΕΤΑΚΙΑ!

Είναι γνωστό ότι σαν λαός έχουμε, μεταξύ των άλλων, την τάση να προσπαθούμε να ξεφύγουμε με κάθε τρόπο όταν βρισκόμαστε μπροστά σε δυσκολίες που με ευθύνη δική μας, ας μην κρυβόμαστε, δημιουργήθηκαν και να δίνουμε πίστη σε κάθε τσαρλατάνο, αρκεί ο τελευταίος να διακηρύττει ότι έχει μια εύκολη, κυρίως όμως ανώδυνη για μας, λύση και ότι μπορούμε, αν τον πιστέψουμε και τον ακολουθήσουμε, να σωθούμε.

ΕΜΕΙΣ, ΤΟ ΔΝΤ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ

Ακούγοντας κανείς αυτά που λένε στελέχη της κυβέρνησης σχετικά με την πορεία των οικονομικών πραγμάτων της χώρας, απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις δημοσιογράφων στο ραδιόφωνο, δεν μπορεί παρά να χαμογελάσει. Όλα πάνε μια χαρά και, αν δεν υπήρχε το ΔΝΤ, η αξιολόγηση θα είχε τελειώσει, μιας και εμείς δεν έχουμε αφήσει σχεδόν καμιά σχετική μνημονιακή υποχρέωση σε εκκρεμότητα, πρακτικά τα έχουμε κάνει όλα

ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΑ: ΜΕΡΟΣ 3ο

Φθάνοντας στο τέλος του πρώτου μήνα του 2017, πιστεύω ότι μαζί του είναι καιρός να ολοκληρωθεί και η σειρά των άρθρων, που αφορούν τα Πρωτογενή πλεονάσματα, με το 3^ο και τελευταίο μέρος αυτών.  Βέβαια, ίσως πείτε, μιας και εμφανίζονται ήδη και άλλα νέα και μάλιστα σοβαρά ζητήματα που δεν αφήνουν να  ησυχάσει λίγο το μυαλό μας, ας δούμε τι κάνουμε με τα καινούργια και μετά έχουμε όλον τον καιρό μπροστά μας να ολοκληρώσουμε το θέμα και με τα Πρωτογενή πλεονάσματα¹.

ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΑ: ΜΕΡΟΣ 2ο

Με δεδομένο ότι είχα δεσμευτεί στο 1^ο μέρος της ανάρτησης μου, που αφορούσε τα Πρωτογενή πλεονάσματα του προϋπολογισμού, να σας δώσω και σχετικά στοιχεία με το τι όχι μόνο έχουμε συμφωνήσει αλλά και τι έχουμε νομοθετήσει και επειδή από την άλλη ο χορός γύρω από το θέμα αυτό ακόμα καλά κρατεί, εμπλουτίστηκε μάλιστα σχετικά πρόσφατα και με την περίφημη επιστολή ανανέωσης των δεσμεύσεων μας προς τους εταίρους-δανειστές μας, θα μου επιτρέψετε να προχωρήσω στη ανάρτηση του 2^ου μέρους της ανάλυσης αυτής. Πάμε λοιπόν:

ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΑ: ΜΕΡΟΣ 1o

Είπα οι πρώτες αναρτήσεις μου να μην είναι τυπικές. Απεναντίας, σκέφτηκα να σας απασχολήσω με ένα πάντοτε επίκαιρο και εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα στο οποίο αναφέρονται οι εφημερίδες, οι ραδιοφωνικοί καθώς και τηλεοπτικοί σταθμοί σχεδόν κάθε μέρα, χωρίς όμως να κατορθώσουν να δώσουν στο μη αναγκαστικά ειδικό στα οικονομικά κοινό τους να καταλάβει έστω και κάτι, τα βασικά βρε αδερφέ. Απεναντίας με όσα λένε και όσα γράφουν μας έχουν μπερδέψει, τουλάχιστον τους περισσότερους.  

Ο λόγος είναι για τα πρωτογενή πλεονάσματα των κρατικών προϋπολογισμών μας για το έτος 2016 καθώς και τα επόμενα, μέχρι το 2018 τουλάχιστον και... βλέπουμε. Είναι λοιπόν ευκαιρία με αυτά που ακολουθούν να ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα για το τι πραγματικά είναι τα πλεονάσματα αυτά αλλά και το τι οφείλουμε να κάνουμε με αυτά, σε αντίθεση βέβαια με το τι κάνουμε, έτσι, για να μη δημιουργείται η εντύπωση ότι είμαστε πάντοτε με το στόμα ανοιχτό, έτοιμοι να χάψουμε ό,τι μας σερβίρουν!