ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΗΣ ΕΙΝΑΙ…

Είμαστε, είναι αλήθεια, ένας πολύ περίεργος λαός, τόσο που θα ‘λεγε κανείς, και δεν θα είχε καθόλου άδικο, ότι χρειαζόμαστε ομαδική ψυχανάλυση! Οι λόγοι είναι πολλοί και, όπως λένε αυτοί που έχουν ψάξει το θέμα, οι ρίζες τους φθάνουν αρκετούς αιώνες πίσω, εκεί, στους Βυζαντινούς χρόνους.

VIRTUAL REALITY!

Σας λέω αυτά γιατί σαν λαός κάνουμε επανειλημμένα και με μια απίστευτη εμμονή, λες και δεν έχουμε διδαχτεί τίποτα από τα προηγούμενα, τα ίδια και τα ίδια σφάλματα, τόσο που είναι να απορείς πώς υπάρχουμε ακόμη, όταν μάλιστα περιβαλλόμαστε από τέτοιες και τόσο «φιλικές» χώρες. Μια εξήγηση για το τελευταίο είναι ότι ίσως υπάρχουμε λόγω της καλής έξωθεν, χάρις στους αρχαίους μας προγόνους βέβαια, μαρτυρίας, αλλά και της γεωπολιτικής σημασίας της χώρας μας και των μεγάλων συμφερόντων που υπάρχουν σε μια περιοχή που είναι, και ήταν, καζάνι που βράζει.

Τι είναι όμως αυτό που κάνουμε συνέχεια και είναι τόσο λάθος; Μα αγαπητοί μου, δεν είναι τίποτε άλλο από το να μπλέκουμε συνέχεια τις επιθυμίες μας με την πραγματικότητα, το επιθυμητό με το πραγματικό, λες και ζούμε σε ένα φανταστικό κόσμο που τα όνειρα και οι επιθυμίες μπλέκονται με την πραγματικότητα και τον πραγματικό κόσμο, ένα πραγματικό virtual reality!

Είναι η κατάσταση που μας κάνει να δίνουμε πίστη στον καθένα, αρκεί αυτά που μας λέει να ταυτίζονται με τις επιθυμίες μας, όσο παράλογες ή εξωπραγματικές είναι οι τελευταίες, που ακόμα και ένα νεαρό παιδί, που έχει κάποια αντίληψη του κόσμου και των πραγμάτων, αν του ‘λεγες ότι πιστεύεις τα παραμύθια αυτά που οι διάφοροι αυτοί επιτήδειοι μας σερβίρουν, τώρα, αλλά και κατά καιρούς, θα σου ‘λεγε χωρίς δισταγμό: Καλά, ηλίθιος είσαι!

Είναι μια κατάσταση που περιγράφεται εκπληκτικά από τους στοίχους του τραγουδιού του Διονύση Σαββόπουλου «Άγγελος εξάγγελος», ενός τραγουδιού που περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Βρώμικο ψωμί», στοίχοι που λένε:

«Άγγελος εξάγγελος μας ήρθε από μακριά γερμένος πάνω σ' ένα δεκανίκι, δεν ήξερε καθόλου μα καθόλου να μιλά και είχε γλώσσα μόνο για να γλείφει. Τα νέα που μας έφερε ήταν όλα μια ψευτιά, μα ακούγονταν ευχάριστα στ' αυτί μας, γιατί έμοιαζε μ' αλήθεια η κάθε του ψευτιά κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας!»

Ο ΧΟΡΟΣ ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ

Αφορμή για τα παραπάνω αποτελεί πάλι η ανακίνηση του «Σκοπιανού», με την ευκαιρία της απομάκρυνσης από την διακυβέρνηση της χώρας αυτής του υπερεθνικιστή  Νίκολα Γκρούεβσκι και την ανάληψη της από τον, κατά τα φαινόμενα, μετριοπαθή Ζόραν Ζάεφ, με κυρίαρχο θέμα των διαπραγματεύσεων την ονομασία της γειτονικής μας αυτής χώρας, χωρίς όμως να λείπουν και ένα πλήθος άλλα θέματα που είναι συνυφασμένα με τον ένα ή άλλο τρόπο με την ονομασία αυτή.

Έτσι, πριν καλά – καλά αρχίσουν οι σχετικές αυτές διαπραγματεύσεις, πριν σχεδόν ακουστεί τίποτε σχετικά με το τι συμφωνούμε και με τι διαφωνούμε, άρχισε και πάλι ο χορός των κάθε λογής καιροσκόπων πολιτικών¹ και των κομμάτων τους, με αρχηγούς, τουλάχιστον από πλευράς μας, τον κατ’ εξοχήν κύριο «Πολιτική κωλοτούμπα», τον άλλο τον λεβέντη, που είναι κατά τα άλλα «κεντρώος» χωρίς άλλα συνοδευτικά, και βέβαια τους χρυσαυγήτες, καιροσκόποι που άρπαξαν όλοι μαζί την ευκαιρία να προβληθούν και να δυναμώσουν ή διασώσουν τα κόμματα τους που παραπαίουν και κινδυνεύουν με εξαφάνιση. 

Στον χορό όμως αυτό μπήκαν, ως συνήθως, και οι διάφοροι υπερπατριώτες (υπερδεξιοί και κάποιοι απόστρατοι αξιωματικοί), ενώ οργανώνεται και συλλαλητήριο με τη συμμετοχή και στήριξη Συλλόγων, Συνδέσμων, Μακεδονικών ενώσεων, εγχώριων και ξένων², Ομοσπονδιών, Σωματείων, ομάδων, ομαδούλων, ενοριών³, αλλά και πλήθος άλλου κόσμου, που κατά τα φαινόμενα τουλάχιστον θα συμμετάσχει, όλων αυτών που είτε έχουν παρασυρθεί ή αγνοούν τι πραγματικά συμβαίνει και τι στην ουσία διακυβεύεται («μακάριοι γαρ οι πτωχοί τω πνεύματι»), πιστεύοντας ότι αποτελεί πατριωτικό τους καθήκον να δώσουν το υπέρτατο αγώνα αρκεί στο όνομα της βόρειας αυτής γείτονος χώρας να μην υπάρχει η λέξη «Μακεδονία».

Ως χορηγοί επικοινωνίας αναφέρονται δεκάδες ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί, εκπομπές και ιστοσελίδες της Βόρειας Ελλάδος, ενώ δεν έχει και δεν πρέπει να περάσει βέβαια απαρατήρητο ότι το συλλαλητήριο αυτό προβάλλεται κατά κόρον από τα αθλητικά ραδιόφωνα της Θεσσαλονίκης, που ως γνωστόν έχουν πολύ μεγάλη ακροαματικότητα και επιρροή, λόγος που αποδεικνύει περίτρανα γιατί πρέπει να ελέγχεις μια ποδοσφαιρική ομάδα και ένα ή περισσότερα μέσα ενημέρωσης, αν θέλεις βέβαια κάποια στιγμή να εμπλακείς με επιτυχία στα δημόσια πράγματα!

ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ

Από την άλλη, όμως, τα παραπάνω δεν σημαίνουν με κανένα τρόπο ότι πρέπει να δεχόμαστε άκριτα και αδιαμαρτύρητα και οτιδήποτε, έτσι, επειδή απλά και μόνο το επιβάλλουν οι εξωτερικές συνθήκες, χωρίς να έχουμε να προβάλλουμε και προωθήσουμε και τη δική μας, ρεαλιστική όμως, πρόταση ή προτάσεις.

Πάντως, όπως έχουνε σήμερα τα πράγματα, η χώρα αυτή αυτοαποκαλείται και έχει ως συνταγματικό της όνομα αυτό της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» και, δυστυχώς, ως σκέτη Μακεδονία την αποκαλούν στην καθημερινότητα τους οι πάντες, εκτός από εμάς που την αποκαλούμε FYROM, όρος ο οποίος χρησιμοποιείται και από τους διεθνείς οργανισμούς, όπως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Συμβούλιο της Ευρώπης, το ΝΑΤΟ και από κάποια κράτη. Τα περισσότερα όμως άλλα κράτη (βλέπε σχετικό χάρτη) την έχουν αναγνωρίσει με το συνταγματικό της όνομα, όσον αφορά στις κατ' ιδίαν διμερείς τους σχέσεις, και μόνο σε διεθνές επίπεδο συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τον όρο με τον οποίο αναφέρεται αυτή, προσωρινά όμως, από τον ΟΗΕ.

Έχει λοιπόν έρθει η στιγμή να ξεκαθαριστεί και από τις δύο πλευρές η εκκρεμότητα αυτή και να ληφθούν από τους υπευθύνους οι σχετικές αποφάσεις. Για να αντιληφθούμε όμως κι εμείς τις σχετικές δυσκολίες που υπάρχουν, αλλά και να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στα δικά μας αναγκαία συμπεράσματα, κάνοντας στο τέλος και τις σχετικές προτάσεις και κρίνοντας, με βάση όλη αυτή τη διαδικασία, τις αποφάσεις που θα ληφθούν, εάν βέβαια ληφθούν, θα πρέπει να κάνουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή και να λάβουμε υπόψη κάποια τουλάχιστον στοιχεία, κάτι που πάντοτε είναι απαραίτητο, αν θέλουμε να βγάζουμε ασφαλή, κατά το δυνατόν, συμπεράσματα και δεν θέλουμε να κατατασσόμαστε στους αιωνίως αφελείς και τους, κατόπιν εορτής, παραπλανημένους!

ΜΕΡΙΚΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ

Που ανήκε και τι ήταν προηγουμένως η γειτονικής μας αυτή χώρα

Η Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, όπως ονομαζόταν από τον Απρίλιο του 1963 και μέχρι την προοδευτική διάλυση της που ξεκίνησε το 1991, αποτελείτο από έξι σοσιαλιστικές δημοκρατίες. Οι ομόσπονδες αυτές δημοκρατίες δημιουργήθηκαν το 1944 με απόφαση που πάρθηκε το 1943 από το Συμβούλιο Εθνικής Απελευθέρωσης της Γιουγκοσλαβίας και θέσπιζε ένα πολιτικό πρόγραμμα που περιελάμβανε τη δημιουργία ενός ομοσπονδιακού γιουγκοσλαβικού κράτους, τη Δημοκρατική Ομοσπονδία της Γιουγκοσλαβίας.

Μία από τις παραπάνω ομόσπονδες σοσιαλιστικές δημοκρατίες ήταν και εκείνη που ονομάστηκε Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας και συνέπιπτε με τη θέση της πρώην Διοικητικής περιφέρειας του Βαρδάρη (βλέπε χάρτη), δηλαδή της Βαρντάρσκα Μπανόβινα (Banovina Bardarska, Вардарска бановина), όταν η Γιουγκοσλαβία ήταν ακόμη Βασίλειο, δηλαδή μέχρι το 1941 (Β’ Παγκόσμιος πόλεμος).

Πώς έλαβε το συνταγματικό της

Με τη διάλυση της Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας, που πρακτικά ολοκληρώθηκε το 1992, η ομόσπονδη αυτή σοσιαλιστική δημοκρατία, όπως και οι άλλες της Γιουγκοσλαβίας, κήρυξε τον Ιανουάριο του 1991, μετά από δημοψήφισμα που κήρυξε ο τότε πρόεδρος της Κίρο Γκλιγκόροφ, την ανεξαρτησία της και μετονομάσθηκε, διαγράφοντας τον προσδιορισμό Σοσιαλιστική, σε Δημοκρατία της Μακεδονίας, τόσο απλά!

Ετυμολογία του ονόματος Μακεδονία και σχετική μυθολογία

Ετυμολογικά το όνομα των Μακεδόνων όπως και εκείνο της χώρας των καθώς και τα Μακεδνός, Μάγνης, Μακέτης, προέρχεται από τη δωρική ρίζα μακ- από την οποία παράγονται οι λέξεις μακεδνός (Οδύσσεια η' 106 = ευμήκης), μάκεδνα, μακεδανός, μηκεδανός, μακ(ε)ρός – μακρός (Σημ. στη δωρική μάκος = μήκος), μάκαρ, magnus (o μέγας, ο με μήκος). Επειδή δε η λέξη δων σημαίνει γη και το έδος σημαίνει η χώρα, το έδαφος, Μάκεδνος σημαίνει ο εύσωμος, ο ευμήκης, ο ψηλός σε ανάστημα ή αυτός που κατοικεί ψηλά, ο ορεσίβιος και Μακεδονία σημαίνει η ευμήκη, η μακρά και ωραία χώρα. Εξάλλου η Μακεδονία, σύμφωνα με το Θουκυδίδη, ήταν πολύ μεγάλη, μακρά χώρα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το όνομα Μακεδονία υπάρχει ακόμα και στην ελληνική μυθολογία, όπου υπάρχουν τρεις παραδόσεις για το όνομα της Μακεδονίας, με μια εξ αυτών να αποδίδει το όνομα της στον Μακεδόνα, τον γιο του Δία και της Θυίας, κόρης του Δευκαλίωνα που απέκτησε τα τέκνα Άμαθον και Πίερον από το όνομα του οποίου ονομάστηκαν τα Πιέρια όρη (Ησιόδου απόσπ. XXVI).

Ο Ηρόδοτος τέλος ονομάζει Μακεδονία την πέρα της Πρασιάδας λίμνης και του Δυσώρου όρους χώρα (Ε 18) που ορίζεται προς Νότο από τον Πηνειό και τον Όλυμπο (Ζ’ 173), άλλως «Μακεδονίς» (Ζ 127). Οι κάτοικοι αυτής, Μακεδόνες (Ε 18) ή Μακεδνόν έθνος (Α 56, Η 43) ήταν, κατά τον Ηρόδοτο, ελληνικό φύλο και μάλιστα δωρικό γένος (Α 56).

Οριοθέτηση της αρχαίας Μακεδονίας

Είναι γεγονός ότι, για μια περιοχή όπου υπήρχαν από πολύ παλαιά μετακινήσεις φύλων και σχετικές ανακατατάξεις, θα υπάρχει αξιοσημείωτη δυσκολία για οποιονδήποτε ερευνητή να αποδώσει ορθά τα γεωγραφικά της όρια, δυσκολία που φαίνεται πως αντιμετώπιζαν από την αρχαία ακόμη εποχή οι τότε αρχαίοι συγγραφείς να αποδώσουν ορθά τα γεωγραφικά όρια αυτού του βασιλείου, με τα κείμενά τους να δείχνουν πως είτε δεν προλάβαιναν να τα καθορίσουν, λόγω των συχνών αλλαγών που γινόντουσαν ή συνέχεαν, μετά από επιχειρήσεις, τα γεωγραφικά όρια με εκείνα τα πολιτικά.

Ο Ηρόδοτος θεωρούσε το βόρειο όριο μεταξύ της Μακεδονίδος και της Βοττιαίας την συνένωση των ποταμών Λουδία και Αλιάκμονα. Η «Μακεδονίς γη» του Ηροδότου περιλαμβάνει και τους σημερινούς νομούς Πιερίας και Ημαθίας. Ο Θουκυδίδης, που ζούσε πριν τη κατάληψη της Οδομαντικής και της Ηδωνίδας από τον Φίλιππο, θεωρούσε ανατολικό όριο τον Στρυμόνα ποταμό.

Επί Περδίκκα Α΄, το μακεδονικό βασίλειο της Ημαθίας αποτελούνταν από έξι επαρχίες: Ημαθία, Πιερία, Εορδαία, Βοττιαία, Αλμωπία και Μυγδονία. Επί Αλεξάνδρου Α΄ έλαβαν χώρα οι ανατολικές προσαρτήσεις των εξής περιοχών: Κρηστωνία, Βισαλτία, Ελιμία ή Ελιμιώτις, Ορεστίδα (Ορεστίς) και η Λυγκηστίδα (Λυγκηστίς ή Λύγκος). Επί Φιλίππου προστέθηκαν στα βόρεια και τα ανατολικά οι εξής επαρχίες: (βόρειες) Πελαγονία, Παιονία, (ανατολικές) Σιντική, Οδομαντική Ηδωνίδα (Ηδωνίς) και (νότια μία) Χαλκιδική. Στον σχετικό χάρτη φαίνονται οι περιοχές αυτές.

Μικρή ιστορική αναδρομή της περιοχής της χώρας της γείτονος

Η ιστορία της περιοχής ανάγεται στην αρχαιότητα, αρχίζοντας με το βασίλειο της Παιονίας, που ήταν κράτος Θρακικό. Στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. όμως η περιοχή ενσωματώθηκε στην Περσική Αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών και στη συνέχεια καταλήφθηκε από τον Φίλιππο Β’, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και βασιλέα της Μακεδονίας, τον 4ο αιώνα π.Χ.

Οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την περιοχή τον 2ο αιώνα π.Χ. και την ενέταξαν στην πολύ μεγαλύτερη επαρχία της Μακεδονίας (βλέπε σχετικό χάρτη), που παρέμεινε τμήμα της Βυζαντινής (Ανατολικής Ρωμαϊκής) Αυτοκρατορίας και δέχθηκε συχνές επιδρομές και εποικισμούς Σλαβικών λαών, που άρχισαν, και αυτό είναι σημαντικό, μόλις τον 6ο αιώνα μ.Χ. Μετά από αιώνες αντιπαράθεσης μεταξύ Βυζαντινής και Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας η περιοχή πέρασε σταδιακά, από τον 14ο αιώνα, στην Οθωμανική κυριαρχία.

Πληθυσμιακή της σύνθεση και γλώσσα

Η χώρα αυτή κατοικείται από άτομα, που σύμφωνα με την τελευταία επίσημη απογραφή του 2002, κατανέμονται σε διάφορες εθνικότητες, δηλαδή το 64% είναι Σλαβομακεδόνες, το 25,2% είναι Αλβανοί, το 3,9 % είναι Τούρκοι, το 2,7% είναι Ρομά, το 1,8% είναι Σέρβοι και οι υπόλοιποι είναι Βόσνιοι, Βλάχοι ή δεν ανήκουν σε καμία από τις προηγούμενες κατηγορίες.

Σήμερα η επίσημη γλώσσα της χώρας είναι η σλαβομακεδονική, που ανήκει στην ομάδα των νότιων σλαβικών γλωσσών. Πλησιέστερη σε αυτή θεωρείται η Βουλγαρική με την οποία είναι αμοιβαία κατανοητή. Οι δύο γλώσσες, Σλαβομακεδονική και Βουλγαρική, αποτελούν σκέλη του ίδιου γλωσσικού συνεχούς (language continuum). Βέβαια, λόγω του μεγάλου ποσοστού των Αλβανοφώνων στη χώρα αυτή, έχει γίνει αποδεκτό οι Αλβανοί να μπορεί να χρησιμοποιούν επίσημα τη γλώσσα τους σε δήμους που αποτελούν τουλάχιστον το 20% του πληθυσμού ενώ η Αλβανικά γλώσσα μπορεί να χρησιμοποιείται επίσημα και στους κυβερνητικούς θεσμούς, όπως στο κοινοβούλιο.

Γέννηση του Μακεδονισμού

Το όραμα της Ενωμένης Μακεδονίας χρησιμοποιήθηκε από την Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση (IMRO) στο διάστημα του Μεσοπολέμου με στόχο την προσάρτηση των ελεγχόμενων από την Ελλάδα και Σερβία εδαφών και τη δημιουργία μίας ενωμένης Μακεδονίας για όλους τους Μακεδόνες, ανεξαρτήτως θρησκείας και εθνικότητας.

Το 1934, σε συνεδρίαση της Γραμματείας Βαλκανικών Κρατών (ΓΒΚ) της Κομμουνιστικής Διεθνούς αποφασίζεται η υιοθέτηση της υπόθεσης ενός "Μακεδονικού" έθνους που θα αγωνίζονταν για την αυτοδιάθεσή του στα πλαίσια μιας "Μακεδονικής Δημοκρατίας των Εργαζόμενων Μαζών". Ο λόγος αυτής της στροφής ήταν το αντιστάθμισμα στις Βουλγαρικές διεκδικήσεις στο Μακεδονικό ζήτημα, ενόψει της ανόδου του Ναζισμού στη Γερμανία και της διαφαινόμενης συμμαχίας με τη Βουλγαρία.

Το κείμενο - απόφαση που δημοσιοποιήθηκε επιβλήθηκε προοδευτικά στα Κομμουνιστικά κόμματα όλων των κρατών. Παράλληλα, τα κομμουνιστικά κόμματα Ελλάδας, Βουλγαρίας και Σερβίας υποχρεώθηκαν να ενισχύσουν και να βοηθήσουν τη δράση της οργάνωσης ΕΜΕΟ Ενωμένη, που στο εξής θα αναλάμβανε την διάδοση της εθνικής ιδέας του "Μακεδονισμού" και θα μπορούσε να μετεξελιχθεί στο μέλλον, εάν οι συνθήκες το επέτρεπαν, σε "Κομμουνιστικό Κόμμα Μακεδονίας".

Παράλληλα το ΚΚΕ, αν και είχε μετακινηθεί από την αρχική γραμμή περί αυτοδιάθεσης του "Μακεδονικού έθνους" και είχε υιοθετήσει το σύνθημα "ισοτιμία για όλους τους λαούς της Μακεδονίας", συνέχισε να υποστηρίζει την ΕΜΕΟ Ενωμένη εντός ελληνικού εδάφους και το 1935 δημοσίευσε στα ελληνικά άρθρο του Βούλγαρου Βασίλ Ιβανόφσκι, ο οποίος επιχείρησε μία ιστορική προσέγγιση του "μακεδονικού έθνους" υποστηρίζοντας για πρώτη φορά ότι αυτό προέρχεται από τους αρχαίους Μακεδόνες (οι οποίοι κατ' αυτόν δεν ήταν Έλληνες) και ότι αναμίχθηκε με τους Σλάβους που εισχώρησαν στη Βαλκανική 10 αιώνες αργότερα. Τέλος, το ΚΚΕ κατά το Μεσοπόλεμο προσπάθησε να καλλιεργήσει την ιδέα της "μακεδονικής εθνικής ταυτότητας" στους σλαβόφωνους της Μακεδονίας και κατάφερε να δημιουργήσει αρκετά στελέχη που ασπάζονταν το "Μακεδονισμό".

Ενδιάμεση συμφωνία

Στις 13 Σεπτεμβρίου υπογράφεται στην Νέα Υόρκη η Ενδιάμεση Συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και της πΓΔΜ που προβλέπει μεταξύ των άλλων:

♦    Τον σεβασμό των υπαρχόντων συνόρων.

♦    Η πΓΔΜ θα πρέπει να προχωρήσει σε άμεση αλλαγή του συμβόλου (με τον Ήλιο της Βεργίνας) που υπάρχει στη σημαία της και να σχεδιάσει μια νέα σημαία.

♦    Η πΓΔΜ θα πρέπει να σταματήσει την έκδοση και να διακηρύξει την άμεση αλλαγή του νέου χαρτονομίσματος με την απεικόνιση του Λευκού Πύργου της Θεσσαλονίκης.

♦    Η πΓΔΜ θα πρέπει να διακηρύξει ότι η ερμηνεία των επίμαχων άρθρων στο Σύνταγμά της δεν ερμηνεύονται ως διεκδίκηση ελληνικού εδάφους αλλά ούτε και ως ανάμιξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας.

♦    H Ελλάδα έχει τη δυνατότητα βάση του άρθρου 11, να αντιταχθεί στην ένταξη της γείτονος χώρας σε διεθνείς οργανισμούς με ονομασία διαφορετική από της πΓΔΜ (FYROM).

Αλυτρωτισμός

Ένα μεγάλο εμπόδιο στην εύρεση μιας αμοιβαίας αποδεκτής λύσης με το γειτονικό κράτος είναι, πέρα από το όνομα αυτού και των άλλων συναφών με αυτό όρων και ορισμών, και οι αλυτρωτικές διατυπώσεις που υπάρχουν ακόμη στο Σύνταγμα της χώρας αυτής, παρά τις μεταβολές που έγιναν σε αυτό με την Ενδιάμεση Συμφωνία και οι οποίες απάλειψαν ακραίες αναφορές, αφήνοντας όμως πολλά προβληματικά σημεία όταν αυτό συνεχίζει να αναφέρεται μεταξύ των άλλων σε «Μακεδονικό» Λαό (άρθρο 4 προοίμιο), «Μακεδονική» γλώσσα (άρθρο 7) και σε  «Μακεδονικές μειονότητες σε γειτονιές χώρες» και «εκπατρισμένους Μακεδόνες» (άρθρο 49).

Υπάρχει όμως και ένα μέρος του Συντάγματος που αναφέρεται στα σύνορα της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» και αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο αλλαγής των συνόρων του κράτους, αποτελώντας κορυφαίο δείγμα αλυτρωτισμού, αφού αναφέρει :

 «Η Δημοκρατία της Μακεδονίας δεν έχει εδαφικές αξιώσεις έναντι οποιουδήποτε γειτονικού κράτους. Τα σύνορα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας μπορούν να αλλάξουν μόνο σε συμφωνία με το Σύνταγμα και στην αρχή της ελεύθερης βούλησης, καθώς και σε συμφωνία με τους γενικώς αποδεκτούς διεθνείς κανόνες.»

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Ήρθε λοιπόν η στιγμή να καταλήξουμε, μετά απ’ όλα αυτά, σε κάποια συμπεράσματα, τα εξής:

♦    Το όνομα Μακεδονία έχει τις ρίζες του βαθειά πίσω στους αιώνες, όπως γίνεται φανερό από την ελληνική μυθολογία, τον Ηρόδοτο και άλλους, πολύ πριν τα σλαβικά φύλα αρχίσουν να αποικίζουν την περιοχή το 6^ο μ.χ. αιώνα.

♦    Στην περιοχή, στα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου, βρισκόταν η αρχαία  Πελαγονία στη ΝΔ περιοχή της πΓΔΜ και η Παιονία που κατείχε γεωγραφικά σχεδόν όλη την υπόλοιπη έκταση της, η μόνη δε σχέση τους με τους Μακεδόνες και τον Αλέξανδρο ήταν ότι τις κατέλαβε ο πατέρας του, ο Φίλιππος ο Β’.

♦    Οι Μακεδόνες ήταν ελληνικό φύλο και μάλιστα δωρικό γένος, μιλούσαν ελληνικά και έγραφαν ελληνικά, όπως μαρτυρούν οι επιγραφές που βρέθηκαν καθώς και το περίφημο απόσπασμα (1.16.1-1.16.7) από την «Αλεξάνδρου Ανάβασις» του ιστορικού Αδριανού που αναφέρει: «…ἀποπέμπει δὲ καὶ εἰς Ἀθήνας τριακοσίας πανοπλίας Περσικὰς ἀνάθημα εἶναι τῇ Ἀθηνᾷ ἐν πόλει· καὶ ἐπίγραμμα ἐπιγραφῆναι ἐκέλευσε τόδε· Ἀλέξανδρος Φιλίππου καὶ οἱ Ἕλληνες πλὴν Λακεδαιμονίων ἀπὸ τῶν βαρβάρων τῶν τὴν Ἀσίαν κατοικούντων>>.

♦    Το Μακεδονικό, που άρχισε να εμφανίζεται το 1893 με την Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση (BMPO) και έλαβε συγκεκριμένο περιεχόμενο το 1934 με τη συνεδρίαση της Γραμματείας Βαλκανικών Κρατών (ΓΒΚ) της Kominter (Κομμουνιστική Διεθνής), εξυπηρέτησε διαφορετικούς σκοπούς, δηλαδή αρχικά την απελευθέρωση της περιοχής από τους Τούρκους και τελικά τα γεωπολιτικά συμφέροντα της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Το δυστύχημα  είναι ότι και εμείς, αρχικά μέσω του ΚΚΕ που ήταν τότε πειθήνιο οργάνου των επιταγών της τελευταίας, αλλά και πολλών άλλων αργότερα, «βάλαμε τα χεράκια μας και βγάλαμε τα ματάκια μας», έτσι, για να καταλαβαινόμαστε!

Τελικά, όπως μπορεί να καταλάβει και ο πλέον αδαής, το όνομα και οι διεκδικήσεις της γειτονικής χώρας δεν είναι τίποτε άλλο παρά αποτέλεσμα του πολιτικού παιχνιδιού που παίζεται στη περιοχή, της αδιαφορίας ή εμπορικών συμφερόντων πάρα πολλών κρατών και βέβαια των απίστευτων πράξεων και παραλείψεων, κομμάτων και οργανώσεων, από τη δική μας πλευρά.

Όσο για την διεκδίκηση από την γείτονα της καταγωγής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Φιλίππου και των άλλων μεγάλων μορφών που ανέδειξε το βασίλειο της Μακεδονίας, αυτά δεν είναι τίποτε άλλο παρά «μπαρούφες», όπως λέει και ο λαός!

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Θα περίμενε κανείς ότι, μετά τα όσα εκτέθηκαν προηγουμένως σχετικά με το ζήτημα που έχει ανακύψει με την γειτονική χώρα, η πρόταση  θα είναι να μην γίνει καμία υποχώρηση και να μην υπάρχει η λέξη Μακεδονία σε οποιαδήποτε όνομα καταλήξουν οι συνομιλίες που διεξάγονται.

Ναι, έτσι θα έπρεπε να γίνει, αν ο κόσμος ήταν αγγελικά πλασμένος, δεν υπήρχαν γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα και το δίκαιο πήγαινε πάντοτε με την πλευρά αυτού που πράγματι το είχε. Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι ή μάλλον δεν είναι καθόλου έτσι γιατί δεν ισχύουν ακριβώς οι  λόγοι που μόλις προαναφέραμε.

Από την άλλη θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και τα παρακάτω:

♦    Στο όνομα της γείτονος, έστω και αν αυτό είναι προσωρινό, έχουμε συμφωνήσει και αποδεχτεί να υπάρχει η λέξη Μακεδονία, αφού το FYROM σημαίνει Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, έστω και αν το τελευταίο υποδηλώνει, κατ΄ εμάς, ότι η χώρα αυτή βρίσκεται απλά σε μέρος μιας ευρύτερης περιοχής που επικράτησε να αποκαλείται Μακεδονία.

♦    Το όνομα που δόθηκε στη γείτονα χώρα είναι προσωρινό και δεδομένου ότι υπάρχουν τεράστιες πιέσεις και συμφέροντα που δεν μπορεί να περιμένουν, είναι πολύ πιθανόν, αν δεν βρεθεί μέχρι τον φετινό Ιούλιο, δηλαδή μέσα στο 2018, μια λύση αμοιβαία αποδεκτή, το συνταγματικό όνομα της χώρας αυτής, δηλαδή Δημοκρατία της Μακεδονίας, να γίνει πλέον απ’ όλους αποδεκτό ως το επίσημο όνομα της, οι δε κάτοικοι της να ονομάζονται επίσημα και με όλους τους τύπους απλά Μακεδόνες!

Επιπρόσθετα καλόν είναι να σκεφτούμε, όλοι εμείς οι υπερήφανοι έλληνες που δεν αφήνουμε να κάτσει μύγα στο σπαθί μας και είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε μέχρις εσχάτων για να μην παραδώσουμε τίποτε στους άλλους, ότι αποδεχθήκαμε η ίδια η χώρα μας να ονομάζεται διεθνώς Greece, οι έλληνες να λέγονται Greeks, εμείς δε οι ίδιοι να καλωσορίζουμε τους ξένους με αφίσες του ΕΟΤ που γράφουν Welcome to Greece, αρκούμενοι μόνο στα επίσημα έγγραφα να αναγράφεται το όνομα της χώρας μας ως Hellas, όνομα που αναγράφεται και στις φανέλες των αθλητών μας όταν παρουσιάζονται σε διεθνείς αγώνες, προξενώντας δικαιολογημένα την απορία όλων των ξένων που παρευρίσκονται.

Επειδή λοιπόν, στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν ακούσαμε τις φωνές των δημαγωγών που θα έφερναν τα παιδιά μας πίσω από το μικρασιατικό μέτωπο, προκηρύξαμε, τη στιγμή που διεξήγοντο μάχες στο μέτωπο αυτό, εκλογές, με αποτέλεσμα να έρθουν μεν τα παιδιά μας πίσω, όσα βέβαια δεν αποδεκατίστηκαν από τον εχθρό, αλλά μαζί τους να έλθει και όλος ο ελληνικός πληθυσμός των μικρασιατικών παραλίων και να εκλείψει μια για πάντα το ελληνικό στοιχείο από την αρχαία Ιωνία, καλόν είναι να χαλιναγωγούμε τις επιθυμίες μας, να μην ονειροβατούμε και να βλέπουμε και λίγο την στεγνή και πολλές φορές στυγνή πραγματικότητα.

Για τους λόγους αυτούς προτείνουμε:

♦    Ως όνομα της γείτονος χώρας να προταθεί "έναντι όλων" (erga omnes) το Republic of Bardarska Macedonia⁴ (Δημοκρατία της Μακεδονία του Βαρδάρη, Република Вардарска Македонија), όνομα που είναι πολύ κοντά σε αυτό που είχε η χώρα αυτή για χρόνια όταν ήταν διοικητική περιφέρεια στο Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας.

♦    Οι κάτοικοι αυτής να αποκαλούνται Slav-Macedonians (Σλαβομακεδόνες, Славомакедонци), ονομασία που έχει γίνει αποδεκτή και από την Ακαδημία Αθηνών το 2004, η δε γλώσσα τους Slav-Macedonian (Σλαβομακεδονική, Славомакедонски јазик) ή όπως αλλιώς συμφωνήσει και για τα δύο το Αλβανικό στοιχείο που σίγουρα δεν θεωρεί  τον εαυτό του ως Σλάβο.

♦    Από το Σύνταγμα της χώρας και τα σχολικά εγχειρίδια να απαλειφθούν παντελώς και χωρίς παρερμηνείες όλες οι αλυτρωτικές αναφορές.

♦    Να αποσυρθούν τα αγάλματα του Αλεξάνδρου, του Φιλίππου και όλων των αρχαίων Μακεδόνων που έχουν στηθεί καθώς και όλα τα σχετικά ονόματα από δημόσιους χώρους, ό,τι δηλαδή έγινε επί κυβερνήσεως του υπερεθνικιστή Νίκολα Γκρούεβσκι στην προσπάθεια του η χώρα του να οικειοποιηθεί την πραγματική καταγωγή των αρχαίων αυτών Μακεδόνων.

♦    Να αποσυρθεί και αλλαχθεί κάθε σύμβολο που παραπέμπει στην αρχαία Μακεδονία.

Σημείωση 1: Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε ότι στο συλλαλητήριο αυτό δήλωσαν ότι θα παραστούν και αρκετοί βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, για τους δικούς τους όπως καταλαβαίνεται λόγους, που είναι «τελείως ανιδιοτελείς» και δεν έχουν να κάνουν «καθόλου» με τα ποσοστά του κόσμου που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις ότι δεν αποδέχεται στην ονομασία της γειτονικής αυτής χώρας να περιλαμβάνεται το όνομα Μακεδονία. Οι δικαιολογίες τους είναι προσβλητικές για την νοημοσύνη μας και τουλάχιστον αστείες,  προκαλεί δε θλίψη το γεγονός ότι ένα κόμμα που πρόκειται να αναλάβει, βάσει των δημοσκοπήσεων τουλάχιστον, την διακυβέρνηση της χώρας όταν προκηρυχθούν οι επόμενες εκλογές, να έχει στους κόλπους του τέτοια στελέχη και το ίδιο να μην έχει ουσιαστικά λάβει σαφή θέση επί του ζητήματος, περιμένοντας να δει προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα και λογαριάζοντας πλέον ολοφάνερα μόνο το κομματικό του συμφέρον. Βλέπετε, για μια ακόμη φορά, μπροστά στη γοητεία της εξουσίας, εθνικό συμφέρον και όλα τα άλλα πάνε περίπατο και αποδεικνύεται ότι σε περιόδους κρίσεως αναφαίνονται οι «μικροί»!

Σημείωση 2: Καλόν θα είναι οι υπεύθυνοι της Πανμακεδονικής ενώσης των Ηνωμένων Πολιτειών να διοργανώνουν συλλαλητήρια στη  ίδια τη χώρα που διαμένουν, που ανεγνώρισε από τις πρώτες, έστω με προεδρικό διάταγμα και χωρίς ακόμη την έγκριση του Κογκρέσου, τη γειτονική μας χώρα με το συνταγματικό της όνομα, παρά να έρχονται στη χώρα μας και να δυσκολεύουν την προσπάθεια για την εξεύρεση μιας αμοιβαίας με τη γειτονική μας αυτή χώρα λύσης.

Σημείωση 3: Είναι τουλάχιστον πιο ειλικρινής, αλλά και πιο σοβαρή η εκκλησία της Ελλάδος που δεν συμφωνεί μεν με το να υπάρχει στην ονομασία της γείτονος η λέξη Μακεδονία, από την άλλη όμως επίσημα ούτε θα συμμετάσχει, μήτε καλεί σε συμμετοχή στο συλλαλητήριο.

Σημείωση 4: Η πρόταση από τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ η χώρα αυτή να ονομαστεί απλά Bardarska δεν ευσταθεί, γιατί η λέξη Bardarska προσδιορίζει ένα ουσιαστικό και δεν χρησιμοποιείται ποτέ μόνη της. Εδώ είναι που λένε: καλά δεν ήξερε, δεν ρώταγε!