ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΑ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΑ, ΔΙΛΛΗΜΑΤΑ

Λένε, ότι όταν βρίσκεσαι μπροστά σε έντονες αντιπαραθέσεις, ιδιαίτερα μάλιστα όταν αυτές έχουν έντονο πολιτικό χαρακτήρα, που υποδαυλίζονται και υποκινούνται από τα ίδια τα κόμματα για την εξυπηρέτηση, ως συνήθως, πολιτικών ή άλλων σκοπιμοτήτων, φτάνοντας στο τέλος να έχουν εμφυλιοπολεμικό χαρακτήρα, κυρίως όταν το ζήτημα είναι ιδιαίτερα σοβαρό, όπως είναι τώρα η περιβόητη πλέον Συμφωνία των Πρεσπών, τότε καλόν είναι να απέχει.

Από την άλλη πλευρά όμως, η μη συμμετοχή σημαίνει ότι απέχεις από το πολιτικό γίγνεσθαι και μάλιστα, στη προκειμένη περίπτωση, από ένα θέμα εθνικής σπουδαιότητας, αντίθετα με αυτό που επιβάλλεται να κάνεις ως πραγματικός πολίτης της χώρας, παρακολουθώντας απλώς τα πράγματα και νίπτοντας, ως ο Πόντιος  Πιλάτος, τας χείρας σου, επιρρίπτοντας στους άλλους την ευθύνη για το ό,τι συμβαίνει ή θα συμβεί.

Μπροστά σ’ αυτό το δίλλημα και με αφορμή τα όσα συμβαίνουν, αλλά και λέγονται, σχετικά με τη Συμφωνία αυτή, μια λύση, που θα έβγαζε από το δύσκολο αυτό δίλλημα κα θα βοηθούσε τουλάχιστον όλους όσους ενδιαφέρονται πραγματικά για το θέμα αυτό, θα ήταν να απαντήσουν, αφού το ψάξουν καλά όμως, σε μια σειρά από ερωτήσεις που παρατίθενται λίγο παρακάτω.

Τονίζουμε, πάντως, ότι για να μπει κανείς σ’ αυτή τη διαδικασία, αν και μπορεί βέβαια να συμμερίζεται και συμφωνεί με τις απόψεις που διατυπώνονται από το ένα ή το άλλο κόμμα ή αναλυτές, θα πρέπει να μην είναι οπαδός, με την έννοια του οπαδού ποδοσφαιρικής ομάδας, ο οποίος παραμένει παντοτινά πιστός σ’ αυτήν, την υποστηρίζει με φανατισμό, φθάνοντας κάποτε σε ακραίες ενέργειες, και το μόνο που επιθυμεί είναι αυτή να κερδίζει πάντοτε, ανεξάρτητα του πόσο καλά παίζει και του αν οι άλλοι παίζουν καλύτερα!

Σ΄ αυτή την περίπτωση η όλη διαδικασία πράγματι δεν έχει νόημα, διότι, όπως έχουν διαπιστώσει οι ψυχολόγοι «Όταν κάποια άποψη, γνώμη ή στοιχείο τείνει να απειλήσει τις ήδη υπάρχουσες πεποιθήσεις μας, όχι μόνον αμέσως απορρίπτεται, αλλά θεωρείται και ως απειλή» (φαινόμενο Backfire). Με άλλα λόγια συμβαίνει το γνωστό: «Αν η πραγματικότητα συγκρούεται με τη διαμορφωμένη πεποίθηση και το συναίσθημα, τότε τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα!»

Ας δούμε λοιπόν το σχετικό με τη Συμφωνία των Πρεσπών ερωτηματολόγιο:

Ιστορικά⁽¹⁾

·     Το Μακεδονικό ζήτημα είναι ένα θέμα που ανέκυψε σχετικά πρόσφατα;

·     Πότε θεωρείται ότι ξεκίνησε το ζήτημα αυτό;

Γλώσσα

·     Οι αρχαίοι Μακεδόνες μιλούσαν μακεδονικά ή ελληνικά;

·    Όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες μιλούσαν ανάλογα με την περιοχή, δηλαδή την Αττική, Θεσσαλία, Βοιωτία, Σπάρτη, Ιωνία κ.λπ., διαφορετικές γλώσσες ή απλά διαφορετικές διαλέκτους;

·     Η Κυπριακή είναι γλώσσα ή διάλεκτος;

·     Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη γλώσσα και τη διάλεκτο;

·    Η επίσημη ονομασία της γλώσσας των κατοίκων μιας χώρας καθορίζεται από παράγοντες όπως η ονομασία της χώρας ή ακόμη από το εάν αυτή αναγνωρίζεται ως μία από τις γλώσσες που είναι επίσημα καταχωρημένες στον ΟΗΕ ή από γλωσσολογικούς παράγοντες και γλωσσολόγους που αναζητούν κυρίως την προέλευση της καταγωγής της;

Ιθαγένεια και Εθνικότητα

·    Ποια είναι η Ιθαγένεια (μπορεί να αναφέρεται και ως υπηκοότητα) και ποια η Εθνικότητα των Ελλήνων που κατοικούν στην Αλβανία;

·     Το ίδιο ερώτημα για τους ομογενείς, δεύτερης γενεάς, που διαμένουν σε άλλες χώρες, αλλά και για αυτόν τον ίδιο τον Πατριάρχη;

·     Υπάρχει κάποια διαφορά ανάμεσα στην Ιθαγένεια και την Εθνικότητα και ποια είναι αυτή;

·     Η μετάφραση της λέξης Ιθαγένεια αποδίδεται σωστά στα Αγγλικά ως Nationality⁽²⁾;

·   Σε μια διεθνή Συμφωνία μεταξύ δύο κρατών, όπως αυτή των Πρεσπών, επιτρέπεται αυτή να αναφέρεται σε καθορισμό της εθνικότητας ή εθνότητας των κατοίκων τους;

Ονομασία

·    Πώς λεγόταν η ευρύτερη περιοχή, που περιελάμβανε τόσο την αρχαία Μακεδονία όσο και πέραν, βόρεια, αυτής στους χρόνους της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, αλλά και του Βυζαντίου;

·     Η ονομασία FYROM περιέχει τη λέξη Μακεδονία;

·    Πόσο καιρό έχουμε αποδεχτεί την ονομασία FYROM και γιατί δεν φροντίσαμε ή δεν μπορέσαμε μέχρι σήμερα η ονομασία αυτή να αλλάξει;

·     Η ονομασία FYROM για το κράτος αυτό έχει γίνει αποδεκτή στον ΟΗΕ, αλλά και από εμάς, ως προσωρινή ονομασία που δεν μπορεί όμως ως εκ τούτου να διαιωνίζεται;

·   Ποιο είναι και σήμερα ακόμη το συνταγματικό όνομα της χώρας αυτής και πόσες και ποιες χώρες είτε την αναγνωρίζουν επίσημα είτε διατηρούν με αυτήν εμπορικές σχέσεις με αυτό το όνομα;

·     Με τι όνομα εμφανίζεται η χώρα αυτή σε συνέδρια, εκδηλώσεις και ξένους χάρτες και πώς την αποκαλούν όλοι οι ξένοι;

·    Όταν ζητούσαμε, χρόνια τώρα, η ονομασία της χώρας αυτής να είναι με γεωγραφικό προσδιορισμό, τι ακριβώς εννοούσαμε;

·     Είναι αποδεκτό το όνομα κατοίκου μιας χώρας να διαφέρει από το όνομα της ίδιας της χώρας του;

Αποδοχή της συμφωνίας, ξένοι παράγοντες και συμφέροντα

·     Ιστορικά, έχει υπάρξει ποτέ μια συμφωνία που μια χώρα επέβαλε σχεδόν πλήρως τις δικές της θέσεις ή συμφέροντα, εάν δεν έχει προηγηθεί μια πολεμική σύρραξη και η άλλη χώρα να έχει παραδοθεί άνευ όρων;

·     Γιατί η συμφωνία αυτή, που δεν γίνεται αποδεκτή από πολλούς απ’ εμάς, δεν επικροτείται και από την πλειοψηφία των κατοίκων της χώρας αυτής, σύμφωνα με το σχετικό δημοψήφισμα που διεξήγαγαν;

·     Γιατί Ρωσία και Τουρκία, για να αναφέρουμε μόνο κάποιες χώρες, είτε δεν επικροτούν ή δεν βλέπουν με καλό μάτι τη συμφωνία αυτή;

·    Υπάρχει μακροπρόθεσμα η πιθανότητα η χώρα αυτή να διαλυθεί, εάν δεν γίνει αποδεκτή στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω της μεγάλης ανομοιομορφίας του πληθυσμού της (24% Αλβανοί) και της γενικότερης ρευστότητας και αστάθειας που επικρατεί στα νοτιοδυτικά Βαλκάνια;

·     Στην περίπτωση αυτή ποιες θα ήταν οι συνέπειες για τη χώρα μας, θα έβγαινε τελικά κερδισμένη;

·     Διακυβεύονται τεράστια συμφέροντα από την εισδοχή ή μη της χώρας αυτής στο ΝΑΤΟ;

Αλυτρωτισμός

·   Αληθεύει ότι η κρατική προπαγάνδα που ασκείτο, χρόνια τώρα, στη χώρας αυτή προσπαθούσε να πείσει τους κατοίκους της, και όσο περνούσε ο καιρός το κατόρθωνε ολοένα και περισσότερο, ότι είναι γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων;

·     Η οικειοποίηση ονομάτων και προσώπων της αρχαίας Μακεδονίας γινόταν συνεχώς πιο έντονη, λαμβάνοντας τα τελευταία χρόνια πραγματικά τεράστιες διαστάσεις;

·     Το θέμα του αλυτρωτισμού εμφανιζόταν στο ίδιο το Σύνταγμα της χώρας αυτής, τα σχολικά εγχειρίδια και στους χάρτες που διακινούσε η χώρα αυτή;

·     Πόσο αποτελεσματική ήταν η ελληνική αντίδραση σχετικά με την τεράστια προπαγάνδα που γινόταν στο εξωτερικό από τη χώρα αυτή για θέματα όπως της ονομασίας και του αλυτρωτισμού;

·    Απαλείφονται ή καλύτερα οφείλει η χώρα αυτή, με βάση αυτή τη Συμφωνία, να απαλείψει όλα αυτά που μόλις αναφέραμε παραπάνω;

Επιπτώσεις

·     Εάν τελικά απορριφθεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο η συμφωνία αυτή, πόσο πιθανόν είναι η μεν χώρα αυτή να γίνει πλέον αποδεκτή, τουλάχιστον από το ΝΑΤΟ, με το συνταγματικό της όνομα (η «Αμερική» ούτως ή άλλως την έχει αναγνωρίσει εδώ και καιρό με το συνταγματικό της όνομα), με το επιχείρημα ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που κυριαρχεί ο εθνικισμός, μια χώρα που αντιδρά σε κάθε συμφωνία, προσπαθώντας να επιβάλλει μόνο τους δικούς της όρους, και με τελικό αποτέλεσμα, εκτός των άλλων, να μείνουμε και με τον «μουτζούρη» στο χέρι;

·     Ποια θα είναι η αντιμετώπιση της χώρας μας, εάν αυτή η συμφωνία δεν υλοποιηθεί με δική μας υπαιτιότητα, από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδιαίτερα τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο ρόλος της οποίας στα θέματα της περιοχής μας, παρά τις παλινωδίες Trump, δεν παύει να είναι εξαιρετικά σημαντικός;

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Τελειώνοντας κανείς με τις απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο αυτό, πιστεύω ότι θα είναι σχετικά πιο εύκολο πλέον, εάν βέβαια έχει διαβάσει και την ίδια τη Συμφωνία, να τη βαθμολογήσει με κλίμακα από 1 έως 7, όπου το 1 θα αντιστοιχεί στο εξαιρετικά κακή και το 7 στο εξαιρετικά καλή.

Βέβαια, ίσως πείτε ότι υπάρχουν και άλλες ερωτήσεις που διατυπώνονται κυρίως από καθηγητές σχετικούς με το αντικείμενο, με απαντήσεις όμως από την ίδια αυτή την ομάδα που αλληλοσυγκρούονται.

Σε κάθε περίπτωση όμως εμείς, για να μη «χαθούμε στη μετάφραση», θα πρέπει να σκεφτούμε και να δώσουμε ξεκάθαρες απαντήσεις στα εξής ερωτήματα:

·    Τελικά, τι έχουμε κερδίσει ακριβώς από όλη αυτήν την κατάσταση που παραμένει σε εκκρεμότητα τόσα χρόνια, αλλά και τι έχουμε χάσει;

·     Εάν η Συμφωνία των Πρεσπών δεν ψηφιστεί, πόσο πιθανόν είναι να υπάρξει αργότερα, εάν βέβαια υπάρξει, μια νέα Συμφωνία «καλύτερη» από την υπάρχουσα, πόσο μάλλον εάν κυβέρνηση Ζόραν Ζάεβ ανατραπεί σε επόμενη εκλογική αναμέτρηση και αναδειχτεί μια κυβέρνηση τύπου Γκρούεφσκι;

Τέλος, καλόν είναι να θυμόμαστε ότι, για να μπορεί μια συμφωνία, η όποια συμφωνία που δεν επιβάλλεται δια της βίας, να διαρκέσει, θα πρέπει να μην είναι σε μεγάλο βαθμό ανισοβαρής και βέβαια εμείς, που κάθε τόσο αναφερόμαστε στους «αρχαίους ημών προγόνους», καλόν είναι να θυμηθούμε επίσης αυτό που με τόση σοφία είχαν πει οι τελευταίοι, δηλαδή:

«Μεταξύ δύο κακών, το μη χείρον βέλτιστον!»

Διαφορετικά βέβαια, μπορούμε να υιοθετήσουμε την πρακτική που αναφέρει ο τίτλος του θεατρικού έργου του Πιραντέλο: «Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε!», μόνο που σ’ αυτήν την περίπτωση πρέπει να θυμηθούμε ότι, ακριβώς εξ αιτίας αυτού του τρόπου σκέψεως, υποστήκαμε μόλις τον προηγούμενο αιώνα τη μεγαλύτερη καταστροφή και τραγωδία από την ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους, αυτή δηλαδή της Μικρασιατικής καταστροφής, που πέραν των άλλων είχε ως συνέπεια το να χαθεί οριστικά και αμετάκλητα, δυστυχώς, η πανάρχαια Ιωνία και ο ελληνισμός της.

Δεν πρέπει όμως να μην αναφέρουμε εδώ και την τραγωδία της Κύπρου, όπου πάλι, αγνοώντας τη διεθνή συγκυρία, τους διεθνείς παράγοντες και συμφέροντα, προτάσσαμε εθνικολαϊκίστικες κορώνες, ανεδαφικά όνειρα και διεκδικήσεις, για να έρθει στο τέλος και η Χούντα των συνταγματαρχών και να προκαλέσει τη διχοτόμηση της νήσου και την κατάληψη μεγάλου μέρους της από την Τουρκία, χωρίς όμως εμείς να έχουμε ζητήσει ακόμη από τους Κυπρίους αδελφούς μας, για ό,τι τους προκαλέσαμε, μια μεγάλη, μα πολύ μεγάλη ΣΥΓΝΩΜΗ!

Σημείωση 1: Εάν επιθυμεί κάποιος να διαμορφώσει μια άποψη για το θέμα της Μακεδονίας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, στηριγμένη όμως σε αντικειμενικά στοιχεία, μπορεί να ανατρέξει σε προηγούμενες αναρτήσεις σχετικές με το θέμα αυτό. (https://simpletruths4all.blogspot.gr/2018/01/blog-post.html, …/01/blog-post 31.html, …/02/blog-post.html)

Σημείωση 2: Επειδή, πράγματι, η ερώτηση αυτή είναι ιδιαίτερα δύσκολη, ακόμα και για αυτούς που γνωρίζουν καλά αγγλικά, σας παραπέμπω στο εξαιρετικά αναλυτικό και τεκμηριωμένο σχετικό άρθρο του Νικόλαου Σαραντάκου: (https://sarantakos.wordpress.com/2018/07/06/nationality/)